ธรรมะเพื่อประช : หน้า 376/576

ธรรมะเพื่อประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญสัจจบารมี (๒) ๓๗๕ กำลังเวียนประทักษิณรอบเมือง จากนั้น ยักษ์สั่งให้ม้าวิ่งบนผิวน้ำในสระโบกขรณี ม้าวิ่ง ไปโดยปลายกับไม่เปียกน้ำ จากนั้น ให้ม้าวิ่งควบไปบนใบบัว เพียงยักษ์ปรบมือครั้งหนึ่งแล้วเหยียดมือออก ม้าก็วิ่งผ่านไปโดย ใบบัวไม่ช้า และวิ่งเผ่นมาหยุดอยู่ที่ฝ่ามือ ต่อหน้าพระราชา ทั้งหลายทันที พระราชาเห็นเช่นนั้น พากันชื่นชมอานุภาพของ ม้าแก้วอาชาไนยยิ่งนัก ต่อมาปุณณกยักษ์ทูลเชิญพระราชาทั้งหลาย ให้ ทอดพระเนตรอานุภาพของแก้วมณี ยักษ์ตั้งแก้วมณีไว้ ท่ามกลางสมาคมของพระราชา ให้พระราชาทอดพระเนตรแก้ว มณีที่สว่างไสวนั้น ทุกพระองค์ทรงเห็นภาพปรากฏในแก้วมณี เป็นภูเขา ป่าไม้ สัตว์ป่านานาชนิด ซึ่งเป็นภาพเคลื่อนไหวมีชีวิตชีวา มีพญานาค พญาครุฑ กินนร กินนรี เห็นชีวิตความเป็นไปใน ป่าหิมพานต์ ราวกับกำลังเข้าไปเที่ยวชมป่าหิมพานต์ ที่เต็มไปด้วย ฝูงนกนานาชนิด ฝูงหงส์ นกกระเรียน นกยูง และสัตว์ป่าหิมพานต์ ชนิดต่างๆ ทุกพระองค์ต่างเห็นภาพ และได้สดับเสียงด้วย ยิ่งทอดพระเนตรแก้วมณีไปนานเท่าไร ก็ยิ่งอยากได้ แก้วมณีนั้น เพราะเห็นถึงความอัศจรรย์ ครั้นมองต่อไปก็เห็น ปุพพวิเทหทวีป อมรโคยานทวีป อุตตรกุรุทวีป และชมพูทวีป