ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ชัยชนะครั้งที่ ๔ (ต อ น ช น ะ องคุลิมาล )
๑๑๐
จีวร บิณฑบาต เสนาสนะและคิลานเภสัชบริขาร หรือพึงจัดการ
รักษาคุ้มครองป้องกันอย่างเป็นธรรม ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
องคุลีมาลนั้นเป็นคนทุศีล มีบาปธรรม จักมีความสำรวมด้วยศีล
ปานนี้เชียวหรือ”
พระพุทธองค์ทรงชี้นิ้วไปทางพระองคุลิมาลซึ่งนั่งอยู่ไม่ไกล
พลางตรัสบอกว่า “มหาราช นั่นองคุลิมาล” พระราชาทรงตก
พระทัย พระโลมชาติชูชัน เหล่าทหารที่ติดตามถึงกับขนลุกชูชัน
สะดุ้งหวาดหวั่นไปตามๆ กัน พระบรมศาสดาตรัสว่า “อย่าทรง
กลัวเลยมหาบพิตร องคุลิมาลเป็นผู้ไม่มีภัยต่อใครๆ อีกต่อไปแล้ว”
เมื่อพระราชาทรงหายกลัวได้เสด็จเข้าไปสนทนากับพระเถระว่า
“ท่านผู้เจริญ ขอพระคุณเจ้าจงบำเพ็ญสมณธรรมเถิด ข้าพเจ้า
จักทําความขวนขวายในปัจจัย ๔ แด่พระคุณเจ้าเอง” พลาง
เปลื้องผ้าคาดเอวถวายพระองคุลิมาล
พระราชาตรัสชมเชยว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ น่า
อัศจรรย์จริงหนอ ที่พระพุทธองค์ทรงทรมานองคุลิมาลได้ ทรง
ยังบุคคลที่ใครๆ ให้สงบไม่ได้ ให้สงบได้ ทรงยังบุคคลที่ใครๆ
หยุดไม่ได้ ให้หยุดได้ เพราะหม่อมฉันไม่สามารถจะทรมาน
องคุลิมาลได้แม้ด้วยอาชญา แม้ด้วยศาสตราแต่พระพุทธองค์
ทรงทรมานได้ โดยไม่ต้องใช้อาชญา ไม่ต้องใช้ศัสตราใดๆ ข้าแต่