ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๑ เทวสันนิบาต)
๒๗๔
การสร้างบารมีเป็นหน้าที่ของทุกๆ คนเป็นการก้าวตาม
เส้นทางของพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย และเป็นสิ่งที่ประเสริฐ
สุดของชีวิต พระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายต่างตั้งใจสั่งสมบารมีทุก
รูปแบบ ทั้งทาน ศีลและภาวนา ไม่เคยขาดตกบกพร่องในการ
สั่งสมบุญ การที่เราสามารถบรรลุเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต
คือบรรลุมรรคผลนิพพาน กระทั่งได้ถึงที่สุดแห่งธรรม เราต้อง
ดำเนินตามรอยบาทของท่านผู้รู้เหล่านั้น มุ่งหน้าสร้างบารมี
จนกว่าบารมี ๓๐ ทัศ จะเต็มเปี่ยมบริบูรณ์
มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน พระวินัยปิฎก จุลวรรค ว่า
“สุขา สงฺฆสฺส สามคฺคี
สมคฺครโต ธมฺมฏฺโฐ
สมคฺคานญฺจนฺคฺคโห
โยคกเขมา น ธ์สติ
กปุป สกุลมหิ โมทติ
สงฺฆ์ สมคฺนํ กตฺวาน
ความพร้อมเพรียงของหมู่เป็นเหตุแห่งสุข และการ
สนับสนุนผู้พร้อมเพรียงกัน ก็เป็นเหตุแห่งสุข ภิกษุผู้ยินดีใน
ความพร้อมเพรียงกัน ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่เสื่อมจากธรรม
อันเกษมจากโยคะ ภิกษุสมานสงฆ์ให้พร้อมเพรียงกันแล้ว
ย่อมบันเทิงในสรวงสวรรค์ตลอดกัป”
ที่ใดมีความสามัคคี ที่นั่นย่อมมีความสุขความเจริญ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสรรเสริญความพร้อมเพรียงของหมู่