ธรรมะเพื่อประชา: บทเรียนจากพระจันทกุมาร : หน้า 343/576

ธรรมะเพื่อประชา จันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี (๒) ๓๔๒ ต่อพระเทวทัต เพราะนี่เป็นกรรมที่เกิดขึ้นระหว่างพระองค์กับ พระเทวทัตเท่านั้น และตรัสต่อไปว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แม้ ในกาลก่อน เทวทัตก็พยายามฆ่าชนเป็นอันมาก เพราะความผูก เวรในเราผู้เดียวแท้ๆ แต่ก็ไม่สามารถประทุษร้ายพระตถาคตได้” พระพุทธองค์ทรงนำเรื่องในอดีตมาตรัสเล่าว่าในอดีตกาล กรุงพาราณสีนี้ชื่อว่า เมืองปุปผวดี โดยมีพระเจ้าเอกราชครอง ราชสมบัติ ทรงมีพระราชโอรสพระนามว่า พระจันทกุมาร ได้ดำรง ตาแหน่งเป็นอุปราช พระราชาทรงแต่งตั้งให้กัณฑหาลพราหมณ์ ดำรงตำแหน่งตัดสินคดีความ แต่กัณฑหาลพราหมณ์เป็นคน ชอบกินสินบน จึงตัดสินให้ผู้มิใช่เจ้าของได้เป็นเจ้าของ ผู้เป็น เจ้าของกลับมิให้เป็นเจ้าของเป็นประจำ วันหนึ่ง ผู้แพ้คดีคนหนึ่งเดินคอตกออกจากโรงวินิจฉัย ด้วยความเสียอกเสียใจ ครั้นเห็นจันทกุมารกำลังเสด็จไปเข้าเฝ้า พระราชา เขากราบลงแทบพระบาท ร้องไห้ขอความเป็นธรรม จากพระกุมาร พลางเล่าเรื่องความไม่ยุติธรรมของผู้วินิจฉัยคดี พระจันทกุมารทรงสงสาร จึงพาหนุ่มคนนั้นกลับไปโรงวินิจฉัยคดี ทรงพิจารณาคดีความด้วยพระองค์เอง มหาชนพึงพอใจในค่า- วินิจฉัยมาก พากันแซ่ซ้องสาธุการลั่นโรงวินิจฉัย พระราชาทรงสดับเสียงสาธุการของมหาชนบังเกิด