ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ชัยชนะครั้งที่ ๕ (ต อ น ชนะ การถูกกล่าวหา จาก นางจิญจมาณวิกา)
๑๑๘
ผ่านไป ๙ เดือน นางทำเป็นท้องแก่ โดยเอาไม้กลมวางที่หน้าท้อง
แล้วเอาผ้าห่มทับอีกชั้นหนึ่ง เย็นวันหนึ่ง ในขณะที่พระบรมศาสดา
ทรงแสดงธรรมแก่มหาชน นางเดินเข้าไปท่ามกลางมหาชน ยืน
ต่อหน้าพระพักตร์ของพระพุทธองค์ พลางร้องตะโกนใส่ว่า
“พระองค์น่ะ ดีแต่แสดงธรรมให้คนอื่น หม่อมฉันครรภ์แก่แล้ว
ไม่เห็นมาสนใจเลย ทำไมพระองค์ไม่รีบไปหาสถานที่สําหรับ
คลอดลูกของเราล่ะ ถ้าหากพระองค์ไม่ทำเอง ก็น่าจะบอก
อุปัฏฐากให้จัดการให้ก็ได้”
นางได้ด่าบริภาษพระตถาคตเจ้าในท่ามกลางพุทธบริษัท
โดยไม่มีความละอายต่อบาปแม้แต่น้อย พระพุทธองค์ทรงนิ่ง
อย่างประเสริฐ พลางตรัสด้วยพระสุรเสียงอันสงบราบเรียบว่า
“ดูก่อนน้องหญิง คำที่เธอกล่าวนั้น มีแต่เพียงเราและเธอเท่านั้น
ที่รู้” ทรงนิ่งด้วยพระพักตร์ที่เป็นปกติ มหาชนที่มีศรัทธาตั้งมั่นก็
ไม่หวั่นไหว แต่ผู้ที่ยังมีอินทรีย์อ่อน เริ่มเกิดความคลางแคลงสงสัย
นางจิญจมาณวิกาด่าบริภาษอยู่คนเดียวมิได้หยุดปาก
จนเป็นเหตุให้อาสนะของท้าวสักกะเกิดอาการร้อนทรงสอดส่อง
ทิพยจักษุลงมา รู้ว่าหญิงงามแต่ใจทรามกำลังกล่าวตู่พระตถาคต
ทรงดำริว่า “เราจะต้องเป็นผู้ชำระคดีนี้ด้วยตัวเอง” จากนั้นก็
เสด็จมาพร้อมกับเทพบุตร ๔ องค์ เทพบุตรได้แปลงเป็นลูกหนู