ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
นะครั้งที่ ๗ (ตอนที่ ๑ ชนะ นันโทปนันทนาคราช)
១៨១
การกระทำของท่านมิควรแก่สมณะเลย”
พระเถระตอบว่า “เรานี้ไม่ได้ลงโทษท่านเพราะความโกรธ
แต่ที่ทรมานท่าน ด้วยหวังจะให้ท่านละความเห็นผิด ตั้งอยู่ใน
ทางของพระอริยเจ้า ท่านอย่าโกรธเราเลย” จากนั้นพระเถระได้
กลับร่างเป็นสมณะเช่นเดิม พลางสอนว่า “ท่านเป็นเดรัจฉาน มี
ความประมาท มิรู้จักบาปบุญคุณโทษ ไม่รู้จักคุณของพระสัมมา
สัมพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ตลอดจนมารดาบิดา
ครูอาจารย์ ควรหรือที่ท่านจะมาสําแดงความโกรธในพระสัมมา-
สัมพุทธเจ้า และพระสาวกผู้มีคุณมาก แม้ละอองพระบาทจะ
ตกลงมาเหนือเศียรของท่าน สิ่งนั้นก็เป็นมหามงคลยิ่งนัก หาเป็น
อัปมงคลไม่”
จากนั้นพระเถระชี้ให้เห็นอานิสงส์ของการบูชาพระพุทธ
องค์ว่า “ผู้ที่บังเกิดขึ้นมาในโลกนี้ ยากนักที่จะได้เป็นพระพุทธเจ้า
บางคนเกิดมาหลายอสงไขยชาติก็มิได้พบ อย่าว่าแต่การได้
พบพระองค์เลย แม้แต่รอยพระบาทก็ยากจะได้เห็น ดังนั้นผู้ใดมี
ความเลื่อมใสในพระองค์ จะได้ผลานิสงส์อันยิ่งใหญ่ ได้เสวย
ทิพยสมบัติในเทวโลกชั้นใดชั้นหนึ่งใน 5 ชั้น เพราะพระพุทธเจ้า
มีคุณไม่มีประมาณ พุทธคุณของพระองค์มากมายเกินกว่าจะ
พรรณนาได้หมด ท่านเป็นสัตว์เดียรัจฉานในกำเนิดชั้นต่ำา ถ้าไม่