ชัยชนะครั้งที่ ๒: การต่อสู้ของพระมหาโมคคัลลานะ : หน้า 189/576

ธรรมะเพื่อประชา ชัยชนะครั้งที่ ๒ (ตอนที่ ๒ ชนะ นันโทปนันทนาคราช) ๗ ១៨៨ ท่านจงมนสิการให้ดี อย่าได้ประมาท” พระมหาโมคคัลลานะทูลว่า “พระพุทธเจ้าข้า ข้าพระพุทธเจ้าบำเพ็ญอิทธิบาท ๔ มิได้เกียจคร้าน ทำจนชำนาญปรารภอยู่มิได้ขาด ย่อมไม่หวั่นไหวต่อพญานาค ตนนี้" พญานาคแกล้งทําเป็นขอร้องว่า “ขอพระคุณเจ้าอย่าได้ เบียดเบียนข้าพเจ้าเลย จงออกจากท้องของข้าพเจ้าเถิด” พระ เถระทราบความประสงค์ของพญานาค จึงเหาะออกมานั่งอยู่ ข้างนอก พญานาคยังไม่สิ้นพยศ คิดจะระบายลมออกทางจมูก ให้แรงที่สุดเพื่อทําลายพระมหาโมคคัลลานะให้ได้ พระเถระรู้ วาระจิตของนาคราช ได้เข้าจตุตถฌานรักษาตนมิให้เป็นอันตราย ลมที่เร่าร้อนนั้นไม่อาจทำความระคายผิว หรือเส้นขนของท่านได้ ซึ่งพระอรหันต์รูปอื่นอาจจะทําปาฏิหาริย์ได้ แต่การเข้าออก จตุตถฌานที่แคล่วคล่อง ไม่ติดขัดเช่นพระโมคคัลลานเถระ ไม่ใช่ทำได้ง่าย นี่จึงเป็นสาเหตุอย่างหนึ่งที่พระพุทธองค์ทรง อนุญาตเฉพาะพระโมคคัลลานเถระเท่านั้น พญานาคไม่อาจทําอันตรายใดๆ พระเถระ ทั้งพระเถระ ก็มิได้หวาดกลัวแต่อย่างใด พญานาคจึงเกิดความหวั่นไหว เพราะมองไม่เห็นวิธีการที่จะต่อสู้กับพระเถระ คิดว่า “สมณะรูปนี้ มีฤทธิ์มากกว่าเรา ถ้าขืนสู้ต่อไป เราจะได้รับแต่ความเจ็บปวด