ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
บริจาคดวงตาเป็นทาน (อุปบารมี)
๕๑๒
อานุภาพดวงบุญศักดิ์สิทธิ์จะดึงดูดสิ่งที่ดีงามเข้ามาสู่ตัวเรา
ดึงดูดทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ สวรรค์สมบัติ
กระทั่งนิพพานสมบัติเมื่อมีบุญมากความสุขความสำเร็จย่อมมีมาก
นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายเห็นคุณค่าของบุญ จึงสั่งสมบุญทุก
รูปแบบ โดยไม่มีข้อแม้ ข้ออ้างและเงื่อนไข โดยเริ่มต้นสั่งสม
บุญด้วยการให้
โลกนี้ดารงอยู่ได้ด้วยการให้ การให้เป็นวิสัยของบัณฑิต
เป็นอริยประเพณีที่ประพฤติปฏิบัติสืบต่อกันมานาน จะเป็นผู้ถึง
ความเต็มเปี่ยมของชีวิตได้ต้องเริ่มจากการเปิดใจให้กว้าง ฝึก
การเป็นผู้เสียสละ พร้อมเสมอที่จะให้ พระโพธิสัตว์ทั้งหลายมอง
เห็นสุขอันยิ่งใหญ่แล้ว ท่านจึงให้ทานโดยไม่มีความตระหนี่เข้ามา
ครอบง่าจิตใจแม้เพียงน้อยนิด ท่านยอมสละสุขเล็กน้อย เพื่อ
เข้าถึงสุขที่พระอริยเจ้าสรรเสริญ สละได้แม้กระทั่งเลือดเนื้อ
และชีวิต เพื่อมุ่งสู่พระสัมมาสัมโพธิญาณอันประเสริฐ
*เมื่อครั้งพระโพธิสัตว์บังเกิดเป็นพระเจ้าสีวิราช ครอง
แคว้นสีพี พระองค์เป็นผู้ยินดีในการบริจาคทาน ทรงบริจาคทาน
ทุกวัน วันละ 500,000 กหาปณะ โดยสร้างศาลาโรงทานไว้ 5 แห่ง
*มก. สีวิราชชาดก เล่ม ๖๑ หน้า ๕๗