ธรรมะของพระปิยทัสสีพุทธเจ้า : หน้า 244/576

ธรรมะเพื่อประช พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๑) ๒๔๓ สนมนารี ๓๓,000 นาง มีพระนางวิมลามหาเทวีเป็นประมุข เมื่อพระโอรสพระนามว่ากัญจนเวฬะทรงประสูติ พระบรมโพธิสัตว์ทรงเห็นบุพนิมิต ๔ ประการ คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตายและนักบวช ด้วยพระปัญญาบารมีที่สั่งสมมานับภพนับ ชาติไม่ถ้วน ทำให้พระองค์ทรงพิจารณาเห็นความไม่เที่ยงของ โลกและชีวิตตามความเป็นจริง จึงตัดสินพระทัยออกแสวงหา โมกขธรรม พระโพธิสัตว์ทรงออกมหาภิเนษกรมณ์ด้วยรถเทียมม้า มีบุรุษ ๑ โกฏิออกบวชตาม พระมหาบุรุษพร้อมด้วยนักบวช ๑ โกฏิ ทรงบำเพ็ญเพียร 5 เดือน ในวันวิสาขบูรณมี เมื่อได้เสวยข้าวมธุปายาสที่ธิดาของ วสภพราหมณ์ บ้านวรุณพราหมณ์นำมาถวาย ทรงยับยั้งพักผ่อน ในเวลากลางวันที่ป่าสาลวัน รับหญ้า ๘ ก๋าที่สุชาตะอาชีวกถวาย จากนั้นเสด็จเข้าไปนั่งใต้โพธิพฤกษ์ชื่อว่า กกุธะหรือต้นกุ่ม คำว่า ต้นโพธิพฤกษ์นี้เป็นเพียงชื่อเรียก หรือสมัญญานามของต้นไม้ แห่งการตรัสรู้ธรรมเท่านั้น ต่อมาพระโพธิสัตว์ทรงลาดหญ้ากว้าง ๕๓ ศอก ประทับ นั่งขัดสมาธิคู่บัลลังก์ ทรงแทงตลอดพระสัพพัญญุตญาณใน ค่าคืนนั้นเอง อาการที่ทรงแทงตลอดในธรรมของพระสัมมา- สัมพุทธเจ้าแต่ละพระองค์จะเหมือนกันหมด คือ ตั้งแต่บรรลุ