ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
อ
ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ 5 ชนะ สัจจกนิครนถ์)
១៦៩
เรื่อยๆ พวกเทวดาเกิดความสงสาร ต่างเข้ามาขอร้องว่า
“ท่านอย่าปฏิบัติเช่นนั้นเลย ถ้าท่านจักอดอาหาร พวกเราจะ
แทรกโอชารสตามขุมขนของท่าน” แต่พระองค์ไม่ยอมรับความ
ช่วยเหลือจากเทวดา เพราะได้ปฏิญญาอดอาหารแล้ว หากให้
เทวดาทำเช่นนั้น จะเป็นการเสียสัจจะ แล้วทรงเริ่มเสวยอาหาร
ให้น้อยลงๆ เหลือเพียงหยิบมือหนึ่งบ้าง เท่าเมล็ดถั่วเขียวบ้าง
เท่าเมล็ดถั่ว/าบ้าง เท่าเยื่อในเมล็ดบัวบ้าง ทำให้มีร่างกายซูบผอม
มากเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก อวัยวะน้อยใหญ่ เนื้อตะโพกก็ลีบ
เหมือนกับอูฐ ชี้โครงทั้งสองข้างปรากฏเห็นได้ชัด
ดวงตาทั้งสองโบ่ลึกเข้าไปในเบ้าตา เหมือนดวงดาวใน
บ่อน้ำลึก หนังบนศีรษะเหี่ยวเหมือนลูกน้ำเต้าที่เขาตัดขณะยังดิบ
เมื่อเอามือลูบหน้าท้องทรงสัมผัสถึงกระดูกสันหลังเพราะผอมบาง
ไม่มีอาหาร เมื่อนึกจะถ่ายอุจจาระและปัสสาวะก็ชวนเซล้มลง
เมื่อจะให้กายสบายบ้าง เอามือลูบตัว เส้นขนที่มีรากเน่าก็
หลุดร่วงจากพระวรกาย
มนุษย์ทั้งหลายเห็นเข้า พากันกล่าวว่า พระสมณโคดม
นําไป บางพวกพูดว่า พระสมณโคดมไม่ดำเป็นแต่คล้ำาไป บางพวก
พูดว่า ไม่ดำไม่คล้ำเป็นแต่พร้อยไป พระองค์มีผิวพรรณผุดผ่อง
เปล่งปลั่ง แต่ผิวเสียเพราะเป็นผู้มีอาหารน้อยเท่านั้นเอง