ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (5)
๔๖๑
ท่วมสัตว์นรกเหมือนมีคนเอาน้ำมันมาราดรดทั้งตัว แล้วเอาไฟ
มาจุดเผาทั้งเป็นอย่างนั้น
แต่ในนรกร้อนยิ่งไปกว่านั้นหลายเท่านัก
ร้อนจนเกิดเป็นควัน และที่บริเวณใต้แม่น้ำก็ยังเต็มไปด้วยเครื่อง
ประหารอันคมกริบอีกมากมาย
เมื่อสัตว์นรก าลงไปใต้น้าด้วยคิดว่าใต้นํ้าน่าจะปลอดภัย
ได้รับความทุกข์ทรมานน้อยกว่า
แต่พอดำลงไปกลับกลายเป็น
ท่อนน้อยท่อนใหญ่ เพราะเครื่องประหารอันคมกริบนั้น พวก
สัตว์นรกไม่อาจทนทุกข์ทรมานเช่นนั้นได้พากันร่ำร้องน่ากลัวมาก
บางครั้งก็ไหลไปตามกระแสน้ำ บางครั้งก็ทวนกระแส เท่านั้นยัง
ไม่พอ นายนิรยบาลที่อยู่บนฝั่งยังซัดลูกศร มีด โตมร หอก แทง
สัตว์นรกเหล่านั้น เหมือนคนหาปลาเอาฉมวกแทงปลาที่อยู่ใน
ชะลอมอย่างนั้นพวกสัตว์นรกต้องคอยหลบหลีกแต่ไม่อาจหลบพ้น
เมื่อถูกแทงหนักเข้า ทนทุกขเวทนาไม่ไหวพากันร้องลั่น จากนั้น
นายนิรยบาลจะนำเบ็ดเหล็กที่ลุกเป็นไฟ เกี่ยวสัตว์นรกเหล่านั้น
ขึ้นมาจากแม่น้ำเวตรณี ฉุดให้นอนบนแผ่นดินเหล็กที่ลุกเป็นไฟ
ยัดก้อนเหล็กแดงลุกเป็นไฟเข้าปากสัตว์นรกเหล่านั้น
พระเจ้าเนมิราชทอดพระเนตรเห็นพวกสัตว์นรกถูก
ทรมานเช่นนั้น ทรงสะดุ้งกลัว เพราะไม่เคยพบเห็นที่ไหนในโลก
มนุษย์เป็นเช่นนี้ เนื่องจากการทรมานผู้ทำผิดในโลกมนุษย์ถือว่า