ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะ ประชา
พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (๒)
๒๕๐
มีใครบ้างเป็นผู้มีธุลีกิเลสในดวงตาน้อย มีดวงปัญญาพอที่จะ
รับฟังธรรมะอันสุขุมลุ่มลึกที่พระองค์ได้ตรัสรู้ ทรงรู้ว่า ผู้ที่บวช
กับพระองค์สามารถแทงตลอดอริยธรรมนี้ได้ จึงเสด็จเหาะไปที่
อุสภวดีราชอุทยาน ทรงประกาศธัมมจักรกัปปวัตนสูตร ซึ่งเป็น
ปฐมเทศนา เมื่อจบพระธรรมเทศนา บุรุษ ๑ โกฏิ ได้บรรลุธรรม
เป็นพระอรหันต์ พร้อมหมู่สัตว์อีก 900,000 โกฏิ ได้บรรลุ
ธรรมาภิสมัย นี่เป็นอภิสมัยครั้งที่ ๑ ซึ่งแตกต่างกับพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าของเราตรงที่ว่า ปฐมเทศนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เรานั้น เทวดาและพรหม ๑๘ โกฏิ ได้บรรลุธรรมาภิสมัย และมี
มนุษย์เพียงพระอัญญาโกณฑัญญะเท่านั้นที่ได้บรรลุธรรมเป็น
พระโสดาบัน
ต่อมา มีราชาแห่งเทพพระนามว่า สุทัสสนะ ประทับอยู่
ณ สุทัสสนบรรพต ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากกรุงอุสภวดี ท้าวสุทัสสนะ
เป็นมิจฉาทิฏฐิไม่เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา พวกมนุษย์ทั่ว
ชมพูทวีปต้องนำเครื่องสังเวยมีค่านับแสนมาบรรณาการเป็น
ประจำ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระดำริว่า จะบรรเทามิจฉา
ทิฏฐิของท้าวสุทัสสนเทวราชเมื่อท้าวสุทัสสนะเสด็จไปสมาคมยักษ์
จึงเสด็จเข้าไปยังภพของท้าวเธอ ประทับนั่งเปล่งพระ
ฉัพพรรณรังสีเหมือนดวงอาทิตย์ในฤดูสารทกาลที่เปล่งแสง