ธรรมะเพื่อประช : หน้า 402/576

ธรรมะเพื่อประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญ สัจจบารมี (๕) ๔๐๑ บัณฑิตทั้งหลายกล่าวบุรุษนั้นว่า เป็นผู้เดินไปตามทางที่ท่านเดิน แล้ว สำหรับบุคคลผู้อยู่ในเรือนของผู้ใดแม้คืนเดียว ได้กินข้าว ดื่มน้ำแล้ว ไม่ควรคิดร้ายแก่ผู้นั้นแม้ด้วยใจ ผู้คิดร้ายต่อบุคคล เช่นนั้น ชื่อว่าเผาฝ่ามืออันชุ่ม และชื่อว่าประทุษร้ายมิตร บุคคล นั่งหรือนอนที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่ควรหักรานกิ่งของต้นไม้นั้น เพราะผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวทราม ส่วนหญิงอสติ คือ หญิงที่สามียกย่องและให้ทรัพย์ ให้ที่อยู่บริบูรณ์ แต่เมื่อได้ โอกาสกลับดูหมิ่นสามี ผู้มีปัญญาไม่ควรตกไปในอำนาจของหญิง เช่นนั้น ท่านจงเป็นผู้ตั้งอยู่ในธรรม จงละอธรรมเสีย” ปุณณกยักษ์ฟังสาธุนรธรรมจบแล้ว เกิดความซาบซึ้งใน ธรรม และยังสามารถนำธรรมะมาสอนตัวเอง ยักษ์ได้สติสำนึก ถึงความผิดของตนว่า “บัณฑิตนี้ ทำสักการะแก่เรา ทั้งที่ไม่คุ้นเคย กับเรามาก่อน เราได้เสวยยศใหญ่อยู่ในเรือนของบัณฑิตนี้ตลอด ๓ วัน แต่เรากลับทำร้ายท่านเพราะอาศัยมาตุคาม หากเรา ประทุษร้ายบัณฑิตผู้นี้ ชื่อว่าประทุษร้ายมิตร จัดว่าไม่ประพฤติ ตามสาธุนรธรรม เราไม่ต้องการธิดานาคกัญญาอีกแล้ว เราจะ เช็ดหน้าที่เต็มด้วยน้าตาของชนชาวอินทปัตตนครให้เบิกบาน ด้วยการรีบนําท่านบัณฑิตไปส่งที่โรงธรรมสภาให้เร็วที่สุด เมื่อคิดสอนตัวเองดังนี้แล้ว ก็สนทนากับพระโพธิสัตว์