ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
จันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี (๒)
๓๔๑
นายขมังธนูที่เก่งกาจที่สุดกลับไปรายงานพระเทวทัตว่า
“ข้าพเจ้าไม่สามารถปลงพระชนม์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้
พระพุทธองค์ทรงฤทธานุภาพมาก เป็นบุคคลผู้ไม่ควรฆ่า และ
ไม่มีผู้ใดปลงพระชนม์พระพุทธองค์ได้ ขอให้ท่านละกรรมอัน
ลามกนี้เสีย แล้วยืดพระพุทธองค์เป็นที่พึ่งเถิด"
ส่วนนายขมังธนูที่เหลือ เมื่อกลับเข้าเมืองแล้ว ต่างเล่า
เรื่องราวที่เกิดขึ้นแก่กันและกัน พากันเกิดความสลดสังเวชใจ
ที่เกือบต้องทําปาณาติบาต ซึ่งจะเป็นเหตุให้ต้องไปเสวยทุกข์ใน
มหานรกเป็นเวลายาวนาน และดีใจที่ตนได้บรรลุธรรมเพราะ
อาศัยมหากรุณาของพระผู้มีพระภาคเจ้า จึงชักชวนกันออกบวช
เมื่อบวชแล้ว ต่างตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่ และทุกคน
ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
*เรื่องความโหดเหี้ยมของพระเทวทัตนี้ ได้มีการโจษขาน
กันในหมู่ภิกษุสงฆ์ในโรงธรรมสภา ภิกษุบางรูปที่ยังเป็นปุถุชน
อยู่รู้สึกไม่พอใจ ส่วนพระอรหันต์บังเกิดความสังเวช พระบรม
ศาสดาได้ทรงสดับถ้อยคําของภิกษุทั้งหลายด้วยพระโสตธาตุอัน
บริสุทธิ์ จึงเสด็จมาที่โรงธรรมสภา ตรัสสอนให้ภิกษุมีอุเบกขาธรรม
*มก. จันทกุมารชาดก เล่ม ๖๔ หน้า ๑๕๑