ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
จันทกุมาร บำเพ็ญขันติบารมี (๔)
๓๕๕
เรามีชีวิตอยู่เพียงชั่วคราว ไม่ช้าต่างต้องจากไป
ทรัพย์สมบัติภายนอกที่ต่างทุ่มเทแสวงหา ซึ่งล้วนได้มาด้วย
ความยากลำบาก ตั้งแต่การแสวงหา จนกระทั่งการเก็บรักษา
บางคนทำงานหาสมบัติไปวันหนึ่งๆ จนหมดเวลาของชีวิต แต่
แท้ที่จริงเราเกิดมามีเป้าหมาย คือทำพระนิพพานให้แจ้ง ฉะนั้น
สิ่งที่ทำผ่านมานั้น ยังไม่อาจทำพระนิพพานให้แจ้งได้ วันเวลาใน
โลกนี้มีน้อยนิด หากเราไม่คิดสร้างบารมี เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง
ชีวิตที่เกิดมาย่อมสูญเปล่า จะจากโลกนี้ไปอย่างไร้คุณค่า วันตาย
เพียงวันเดียว กลับช่วงชิงสมบัติและสิ่งต่างๆ ที่สะสมมาตลอด
ชีวิตให้หมดสิ้นไป แต่หากหมั่นสั่งสมบุญไว้มากๆ และหมั่นทำใจ
ให้หยุดนิ่งเป็นประจําสม่ำเสมอ เมื่อถึงวันที่จะละจากโลกนี้ไป
สามารถนำสมบัติ คือบุญกุศลติดตัวไปได้ จะจากไปแบบยิ่งใหญ่
และมีชัยชนะอย่างแท้จริง
มีวาระพระบาลีใน ขุททกนิกาย เอกราชชาดก ว่า
“ปนุชช ทุกเขน สุข ชนินท
สุเขน วา ทุกขมสหสาหิ
อุภัยตฺถ สนฺโต อภินิพฺพุตตฺตา
สุโข จ ทุกฺเข จ ภวนฺติ ตุลยา
สัตบุรุษทั้งหลายบรรเทาความทุกข์อันยากที่จะอดทนได้