ชัยชนะครั้งที่ ๒: ชนะ อาฬวกยักษ์ : หน้า 90/576

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ ๒ (ตอน ชนะ อาฬวกยักษ์) ៨៩ พระองค์ก็ยังตัดสินพระทัย ให้นำพระกุมารส่งไปให้ยักษ์กิน ขณะเดียวกันนั้นเอง พระบรมศาสดาซึ่งประทับอยู่ที่ พระเชตวันวิหาร ทรงตรวจดูสัตวโลกในเวลาใกล้รุ่งด้วยพุทธจักขุ พระพุทธองค์รู้ถึงอุปนิสัยแห่งโสดาปัตติผลของอาฬวกยักษ์ จึง เสด็จออกจากเมืองสาวัตถีไปยังที่อยู่ของยักษ์ เป็นระยะทางไกล ถึง ๓๐๐ โยชน์ พระองค์ได้เสด็จเข้าไปประทับยืนอยู่ที่ประตู วิมานของยักษ์ ขณะนั้นอาฬวกยักษ์ไปประชุมสมาคมของยักษ์ที่ หิมวันตประเทศ เมื่อกลับมาถึงก็โกรธเป็นกำลัง ลุกขึ้นยืนบน พนมโนศิลาด้วยเท้าซ้าย เท้าขวาเหยียบบนยอดเขาไกรลาส ท่า ลมให้ตั้งขึ้นด้วยคิดว่า จักทำลายพระพุทธเจ้า ลมพายุใหญ่ได้ ถาโถมพุ่งตรงไปยังอาฬวีนคร ทำให้สถานที่ต่างๆ พินาศแหลกลาญ พัดหลังคาบ้านลอยไปในอากาศ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง อธิษฐานว่า “ขอภัยพิบัติอย่าได้มีแก่ใครๆ” ด้วยแรงอธิษฐานนั้น ทําให้พายุใหญ่ท่าอันตรายใดๆ ผู้คนไม่ได้ เมื่ออาฬวกยักษ์ถึงปากถ้ำา ได้ท้าห่าฝนให้ตกลง ด้วยคิดว่า จะให้น้ำท่วมพระองค์ให้ตาย ฝนก้อนเมฆตั้งร้อยตั้งพันก่อตัวขึ้น แล้วตกลงมา ด้วยความแรงของน้ำฝน แผ่นดินแตกเป็นช่องๆ แต่ก็ไม่อาจทำให้แม้จีวรของพระองค์เปียกได้ อาฬวกยักษ์ บันดาลฝนแผ่นหิน ฝนเครื่องประหาร ฝนถ่านเพลิง ฝนขี้เถ้า