ข้อความต้นฉบับในหน้า
4) ขาดความเพียรเพื่อสร้างบุญ จึงประสบทุกข์ทั้งยากจน-เจ็บตัว-โง่เขลา
เพราะไม่ได้สร้างบุญไว้ในอดีตจึงต้องประสบทุกข์ในปัจจุบัน คือ
1. ขาดบุญจากการทำทานในอดีต จึงต้องยากจนในปัจจุบันเกิดมาจึงได้ยากจนเข็ญใจ
จะทำมาค้าขาย ก็ไม่เจริญรุ่งเรือง แม้จะขยันทำกินมากมายเพียงใด ก็ไม่ประสบความสำเร็จ
อย่างที่ต้องการ
2. ขาดบุญจากการรักษาศีล มีความประพฤติไม่ดี คบคนพาล จึงได้เกิดมาพิกลพิการ
มีโรคภัยเบียดเบียน สุขภาพก็ไม่แข็งแรง และมีอายุไม่ยืนยาว
3. ขาดบุญจากการทำสมาธิภาวนา จึงไม่มีปัญญาความรู้ในเรื่องความเป็นจริงของ
ชีวิต และความรู้ที่จะพาตนเองให้พ้นทุกข์
1.4.3 หลักการสร้างตัวสร้างฐานะอย่างยั่งยืน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้หลักการสร้างตัวสร้างฐานะที่ควบคู่ไปกับการสร้างความดีไว้
4 ประการ คือ
1. ต้องสร้างตัวให้มีคุณสมบัติของผู้ชนะ จน - เจ็บ – โง่
2. ต้องสร้างฐานะเพื่อประโยชน์สุขในโลกนี้และโลกหน้า
3. ต้องพัฒนาตนเองและฐานะทางเศรษฐกิจให้เจริญรุ่งเรืองอย่างยั่งยืน
4. ต้องป้องกันต้นเหตุแห่งความวิบัติของตนเอง ฐานะ และหมู่คณะให้ถูกวิธี
โดยเนื้อหาของหลักการทั้ง 4 ข้อนี้ แต่ละข้อมีองค์ประกอบหลายประการ เพื่อให้เกิด
ความสะดวกในการศึกษา จึงได้ยกออกมาอธิบายไว้ในหัวข้อที่ 1.4.4 – 1.4.8 ดังนี้
1.4.4 การสร้างตัวให้มีคุณสมบัติของผู้ชนะ จน – เจ็บ – โง่
บุคคลที่จะเอาชนะ ความจน – เจ็บ – โง่ ได้ ต้องเป็นบุคคลที่ได้รับการฝึกฝนตนเองให้
มีฆราวาสธรรม คือ
จิตใจ
1. สัจจะ คือ ฝึกตนเองให้มีความจริงจังและจริงใจในการทำงานและทำความดี
2. ทมะ คือ ฝึกตนเองให้มีการพัฒนาด้านวิชาความรู้ การดูแลสุขภาพ และการพัฒนา
22 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ