ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในกาลก่อนท่านได้ทำบุญในสิ่งที่ใคร ๆ ทำได้ยากมีใจเต็มเปี่ยมไม่เสียดายทรัพย์ ทำถูกเนื้อนาบุญ
ทำกับผู้บริสุทธิ์ เวลาบุญส่งผล เราฟังแล้วแทบไม่น่าเชื่อว่า ผู้มีบุญมากไม่ต้องทำมาหากินอะไร
เลย แค่ตรึกระลึกนึกถึงบุญเท่านั้น สมบัตินั้นไหลมาทีเดียว เหมือนเศรษฐีในกาลก่อน แค่
อาบน้ำชำระกายให้สบายใจไปยืนอยู่ในกลางแจ้ง นึกถึงบุญที่ตัวทำสมบัตินั้นบังเกิดขึ้นมาทีเดียว
พระเจ้าจักรพรรดิผู้ปกครองโลก ถึงคราวที่บุญบันดาลมหาสมบัติจะบังเกิดขึ้นเอง ท่านอาบน้ำ
อาบท่าให้สบายอกสบายใจ สมาทานศีล 8 ในขณะที่ท่านสมาทานศีล 8 นึกถึงบุญอยู่นั้น รัตนะ
7 มีจักรแก้ว ขุนพลแก้ว ขุนคลังแก้ว นางแก้ว ช้างแก้ว ม้าแก้ว ดวงแก้วกายสิทธิ์ ก็บังเกิดขึ้นมา
นำสมบัติต่าง ๆ มาเต็มไปหมดเลย
ท่านโชติกเศรษฐี และท่านเมณฑกเศรษฐีก็เช่นเดียวกัน เมื่อบุญส่งผลนั้น ไม่ต้อง
ทำมาหากินเลย ถึงขีดถึงคราว ผังสำเร็จที่สั่งสมบุญมาอย่างเต็มเปี่ยมล้นปรี่แล้ว ก็ดลบันดาล
ดึงดูดทรัพย์ให้เกิดขึ้นมาเลย
ถ้ามีบุญน้อยลงมาหน่อยก็ต้องทำมาหากิน แต่ทำแล้วสะดวกสบาย มีคนช่วยเหลือ
คิดอะไรก็ทะลุปรุโปร่ง มีพวกพ้องบริวารที่ดี มีจังหวะชีวิตที่ดีๆ มีสมบัติมากบังเกิดขึ้น มีคน
ช่วยเหลือหมดเลย
ถ้าบุญน้อยกว่านั้นอีกต้องทำมาหากินเองแม้มีคนช่วยเหลือแต่ก็มีอุปสรรคเป็นครั้งคราว
แต่งานนั้นก็สำเร็จเป็นมหาเศรษฐีรวมบัติได้
บุญน้อยกว่านั้นลงไปอีก ทำมาหากินด้วยตัวเอง ไม่มีคนช่วย แต่ก็สำเร็จได้
ถ้าน้อยกว่านั้นลงไปอีก ต้องทำมาหากินด้วยตัวเอง แต่กว่าจะสำเร็จนั้น หืดขึ้นคอเลย
มีอุปสรรคเกิดขึ้นมาก ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวด กลางคืนเป็นควัน กลางวันเป็นไฟ อาบเหงื่อต่างน้ำ
แต่ก็ได้สมบัติมา
ถ้าบุญน้อยกว่านั้นอีก ทำมาหากินเกือบตายทีเดียว แม้จะได้สมบัติแต่ก็ไม่ค่อยเต็ม
เม็ดเต็มหน่วย
ถ้าน้อยกว่านั้นลงไปอีก ทำเกือบตาย สมบัติก็ไม่ค่อยจะได้
ถ้าน้อยกว่านั้นลงไปอีก ทำไม่ได้เลย นอกจากขอเขากิน ต้องเป็นขอทานอย่างนั้น แต่
ก็ยังได้กิน ยังมีคนเมตตาให้มา ถ้าบุญน้อยกว่านั้นอีก นอกจากจะขอทานเขาไม่ให้แล้ว ไป
ที่ไหนยังอด ไปร่วมกับคนขอทานที่เขาเคยขอได้ พอไปร่วมขอกับเขาก็พลอยพาเขาอดเสียอีก
เห็นไหมว่าบุญนี่มันลดหลั่นลงมาตามลำดับ เหมือนมหาเศรษฐีสมัยก่อน ครั้งหนึ่ง
220 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ