อานิสงส์การสร้างฐานะตามพุทธวิธี : หน้า 250/263

กรรณีในครั้งนั้น ได้มาเป็นพระอานนท์ในครั้งนี้ ส่วนพาราณสีเศรษฐี ได้มาเป็นเราตถาคต” 6.4.5 รวยทรัพย์ รวยทรัพย์ คือ รวยทรัพย์สมบัติ ได้แก่ แก้ว แหวน เงิน ทอง ข้าทาสบริวาร ต่างๆ ที่ ได้มาจากการประกอบการงานไม่มีโทษ จึงใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข และมีอริยทรัพย์ที่เป็น หลักประกันชีวิตว่าจะสามารถเอาชนะอุปสรรคทั้งในโลกนี้และโลกหน้าได้ รวมทั้งเป็นเสบียงบุญ ในการทำเป้าหมายชีวิตขั้นสูงสุดให้สำเร็จ คือ การบรรลุพระนิพพาน ในวันข้างหน้าอีกด้วย ดัง ตัวอย่างของ พระอนุรุทธเถระ เป็นต้น พระอนุรุทธเถระ ผู้ไม่รู้จักคำว่าไม่มี ในอดีตกาล เทวกุฎมพี่เทวบุตรซึ่งเป็นอดีตชาติของพระอนุรุทธชาติหนึ่ง ได้จุติจาก เทวโลกลงมาเกิดในตระกูลขัดสนตระกูลหนึ่ง ซึ่งอยู่ในกรุงพาราณสี โดยต้องมาเป็นคน หาหญ้าให้แก่ท่านสุมนเศรษฐี (ชีวิตของมนุษย์ย่อมถูกกำหนดด้วยกฎเกณฑ์ที่มีมาตรฐานและ เที่ยงตรงที่สุด คือ “กรรมลิขิต” ซึ่งสุดแท้แต่กรรมนั้นจะดีหรือชั่วเป็นเหตุบันดาล เพราะคนเรา ผู้ยังมีกิเลส ย่อมจะสร้างสมไว้ทั้งกุศลกรรมและอกุศลกรรม และกรรมเหล่านั้น จะตามให้ผล ไปทุกหนทุกแห่ง แล้วแต่กรรมอะไรจะได้ช่องให้ผลก่อน เพราะว่ากรรมเหมือนเงาของเราตามเรา ไปทุกขณะเช่นกัน แต่บางครั้งก็มองเห็น บางคราวก็มองไม่เห็น) เทวกุฎมพีผู้กลับมาเกิดเป็นคนขัดสน โดยได้รับการขนานนามว่า “อันนภาระ” ต้อง รับภาระเกี่ยวหญ้าอยู่ในคฤหาสน์ของท่านสุมนเศรษฐีผู้มีน้ำใจเปี่ยมด้วยเมตตากรุณา บริจาค ทานแก่คนกำพร้าคนอนาถา คนเดินทางไกลและคนขอทานทุกวันไป วันหนึ่ง พระปัจจเจกพุทธเจ้าอุปริฏฐะ ตามปกติท่านพักอาศัยอยู่ที่ภูขาคันธมาทน์ เมื่อ ท่านออกจากนิโรธสมาบัติ แล้วดำริว่า “วันนี้อาตมาจะไปอนุเคราะห์ใครจึงจะเหมาะสม” ธรรมดาพระปัจจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย ชอบอนุเคราะห์คนขัดสนยากจน เพราะฉะนั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าอุปริฏฐะ จึงคิดว่า “วันนี้ อาตมาจะอนุเคราะห์อันนภารบุรุษ” และพอทราบว่า อันนภาระกลับมาจากป่าแล้ว ก็ครองจีวรคล้องบาตรเหาะจากภูเขา คันธมาทน์ ไปยืนรอท่าอยู่ที่ประตูบ้านของอันนภาระนั้น ฝ่ายอันนภาระกลับมาพบพระปัจเจกพุทธเจ้าอุปริฏฐยืนอยู่ที่ประตูบ้าน จึงกราบเรียน บ ท ที่ 6 อานิสงส์ ข อ ง ก า ร ส ร้ า ง ตั ว ส ร้ า ง ฐานะ ตามพุทธวิธี DOU 239