อัจฉริยภาพและการเข้าถึง 'The Unknown Factor' : หน้า 167/263

(1) เข้าถึงด้วยการทรมานตน โดยหวังว่า เมื่อทรมานตนอย่างสุดชีวิตแล้ว “The Unknown Factor” ก็จะออกมาเองเหมือนแม่ครัวคั้นกะทิออกมาจากเนื้อมะพร้าว (2) เข้าถึงด้วยการหมกมุ่นในกาม โดยหวังว่า ยิ่งหมกมุ่นพัวพันในกามมากเท่าไร ก็จะยิ่งล่อให้ “The Unknown Factor” ออกมาให้เห็นหรือเข้าถึงเร็วเท่านั้น 3.2.2) กลุ่มสายกลาง กลุ่มนี้เชื่อว่า “ The Unknown Factor ” อยู่ในตัวมนุษย์ จะเข้าถึงได้ด้วยการ “ ทำความดี ไม่ใช่ด้วยวิธีการแบบสุดโต่ง แต่ทำความดีแบบใด ด้วย วิธีการอย่างไร ก็ยังไม่รู้ 3. อัจฉริยภาพของเจ้าชายสิทธัตถะ เจ้าชายสิทธัตถะทรงมีอัจฉริยภาพในการเจริญสมาธิภาวนา ตั้งแต่ทรงพระเยาว์ พระองค์ สามารถทำใจให้หยุดนิ่งอยู่ภายในกาย อย่างต่อเนื่องครั้งละนานๆ บรรลุสมาธิ ระดับปฐมฌาน ตั้งแต่พระชนมายุ 7 พรรษา เพราะฉะนั้น “ใจ” ของพระองค์จึงมีความผ่องใส สว่างไสวเป็นปกติ 1) พระองค์ไม่ตกอยู่ในความเมาในชีวิต เพราะความมีใจผ่องใสเป็นปกติเป็นผลให้พระองค์ทรงเฉลียวพระทัยตั้งแต่วัยหนุ่มว่า มนุษย์ทั้งโลกต่างตกอยู่ในความเมา 3 ประการ อันเป็นเหตุให้ดำเนินชีวิตด้วยความประมาท คือ หลงเข้าใจผิดว่า 1. ตนเองยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว อีกนานกว่าจะตาย คือ มีความเมาในวัย 2. ตนเองยังแข็งแรง ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน คงจะยังแข็งแรงต่อไปอีกนาน คือ มีความเมาในความไม่มีโรค 3. ตนเองแม้มีอายุมาก แต่ก็คงอีกนานกว่าจะตาย เพราะผู้อายุยืนและแข็งแรงกว่า ตนก็มีอยู่อีกมาก ตนก็ควรจะอยู่ต่อไปอีกนานเช่นนั้นด้วย คือ มีความเมาในอายุ เพราะความเมาในชีวิตทั้ง 3 ประการนี้ ได้ห่อหุ้มใจมนุษย์มานานแสนนาน ทำให้ มนุษย์หลงยึดถือ เอาเรื่องเล่นๆ ไร้สาระ คือ เรื่องกิน กาม เกียรติยศ ชื่อเสียง เงินทอง มาเป็น สาระสำคัญ แล้วก็หมกมุ่นทุ่มเทให้กับสิ่งเหล่านี้จนหมดเวลาของชีวิต แทนการกำจัดทุกข์โดย เด็ดขาดและความไม่รู้โดยสิ้นเชิง 2) ความเข้าใจถูกเป็นสัมมาทิฏฐิของเจ้าชายสิทธัตถะ หลังจากทรงบรรพชา เมื่อพระชนมายุได้ 29 พรรษา พระองค์ได้ทรงร่วมทุ่มเท ศึกษา 156 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ