เรื่องราวของเด็กชายชฎิล : หน้า 225/263

สามารถตัดสินได้ในที่สุดเรื่องก็ไปถึงพระราชา พระราชาทรงตัดสินให้หญิงคนแรกได้ภาชนะไป ส่วนหญิงคนที่ 2 ก็ได้เด็กไปเลี้ยง หญิงคนที่ 2 นี้เป็นอุปัฏฐากของพระมหากัจจายนะ เมื่อได้รับเด็ ด้รับเด็กมาก็ดีใจ นำเด็กมาเลี้ยงโดย มีความตั้งใจว่าเมื่อเด็กโตขึ้นก็จะให้บวชในสำนักของพระมหากัจจายนะ แล้วตั้งชื่อเด็กว่า “ชฎิล” ที่ตั้งชื่อว่าชฎิล เพราะว่าผมบนศีรษะเด็กนั้นเป็นกระเซิง จึงได้ชื่อว่า “ชฎิล” หญิงคนนี้ก็เลี้ยง เด็กชายชฎิลเรื่อยมา จนเจริญเติบโต วันหนึ่งพระมหากัจจายนะออกมาบิณฑบาต เมื่อรับบาตรแล้วก็เข้าไปนั่งฉัน ภัตตาหารในเรือนของหญิงคนนี้ ได้ไต่ถามถึงความเป็นมาของเด็กชายชฎิลว่าเป็นอย่างไร เมื่อ ทราบแล้วก็รับเด็กนั้นเอาไว้อยู่ในความดูแลของท่าน หลังจากฉันภัตตาหารเสร็จแล้ว ท่านก็ กลับสำนัก ในระหว่างทางนั้นท่านตรวดดูด้วยญาณทัสสนะของท่าน ก็พบว่าเด็กชายชฏิลนี้เป็น ผู้มีบุญมาก จะต้องเสวยสุขเป็นฆราวาสเสียก่อน จึงจะออกบวชได้ ภายหลังบวชจะได้บรรลุเป็น พระอรหันต์ จึงนำเด็กชายชฎิลนั้นมาฝากไว้กับท่านเศรษฐี ซึ่งเป็นพ่อค้าอยู่ในเมืองตักศิลา แล้ว ก็เล่าความเป็นมาทุกอย่าง ตลอดจนเล่าความประสงค์ว่า เมื่อเด็กคนนี้โตขึ้นจะให้มาบวชเป็น พระ เศรษฐีผู้นั้นเมื่อได้รับฝากจากพระมหากัจจายนะแล้ว ก็นำมาเลี้ยงดู เศรษฐีนี้เป็นพ่อค้า ขายของมีสินค้าค้างสต๊อกอยู่ 12 ปี ขายไม่ออกเลย เมื่อรับเด็กชายชฏิลเข้ามาในบ้านแล้ว ก็ เกิดความคิดขึ้นมา คิดจะนำสินค้านั้นออกมาตั้งขาย แล้วให้เด็กชายชฏิลนี้เป็นผู้ขาย หลังจาก สั่งความเด็กชายชฎิลเรียบร้อยแล้วก็เดินทางไปทำธุรกิจ ด้วยอานุภาพแห่งบุญของเด็กชายชฎิลที่สร้างไว้แต่ชาติปางก่อน ทำให้เทวดาประจำ เมืองนั้นต้องมาช่วย เหมือนพระอนุรุทธที่ท่านเคยสร้างมหาทานบารมีเอาไว้แล้วอธิษฐานว่า “อย่าได้รู้จักคำว่า ไม่มี เลย” ทำให้เทวดารีบลงมาช่วยเหลือเกื้อกูลพระอนุรุทธอย่างที่เราเคย ได้ยินคำว่า “ขนมไม่มี” เด็กชายชฏิลนี่ก็เช่นเดียวกัน ได้สั่งสมบุญมาแต่ชาติปางก่อน ทำให้ เทวดาต้องเข้ามาช่วยเหลือการค้าขายในคราวนี้ โดยได้ไปดลจิตดลใจลูกค้าทั้งหลายให้มาซื้อ สินค้าที่ค้างสต๊อกมาถึง 12 ปี ทำให้ของค้างสต๊อกนี้ขายหมดไปภายในวันเดียว เมื่อเศรษฐีกลับมาเห็นเข้าก็ตกใจนึกว่าโดนขโมย แต่พอซักไซ้ได้ความว่าขายหมดก็ดีใจ แล้วมีความคิดว่าเด็กชายชฎิลนี้ต้องเป็นผู้มีบุญมาแต่ปางก่อนอย่างแน่นอน ฉะนั้นเวลาจะ ค้าขายอะไรก็ให้เด็กชายชฎิลเป็นผู้ขาย ก็ขายหมดทุกทีไป ทำอย่างนี้จนกระทั่งเติบโตเป็นหนุ่ม ในที่สุดก็ยกลูกสาวให้เป็นภรรยา แล้วปลูกเรือนไว้ในที่แห่งหนึ่ง เพื่อให้ชฎิลกับลูกสาวไปอยู่ ร่วมกัน 214 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ