ความอวดดื้อถือดีและผลกระทบที่เกิดขึ้น GB 304 สูตรสำเร็จการพัฒนาองค์กรและเศรษฐกิจ หน้า 191
หน้าที่ 191 / 263

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงปัญหาที่เกิดจากความอวดดื้อถือดี ซึ่งมาจากการหลงตัวเองในเรื่องทรัพย์สมบัติ รูปร่างหน้าตา ความรู้ความสามารถ ยศตำแหน่ง และบริวาร โดยอธิบายถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นในการเสื่อมความดีในตัวเอง และการละเลยในการรีบเร่งทำความดี นอกจากนี้ยังแสดงถึงความสำคัญของการมีสติและความไม่ประมาทในชีวิตเพื่อหลีกเลี่ยงภัยต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้น เมื่อใดก็ตามที่มีความอวดดื้อถือดี มักจะเกิดผลเสียที่ทำให้เสื่อมตนเอง จนไม่สามารถเสริมสร้างคุณความดีใหม่ๆ ได้ในที่สุด

หัวข้อประเด็น

-ความอวดดื้อถือดี
-การเสื่อมตนเอง
-ความไม่ประมาท
-ความสำคัญของการมีสติ
-ผลกระทบจากการหลงตัวเอง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จะซื้อจะหาอะไรก็ได้อย่างใจ ไม่เห็นต้องไปง้อ หรือไปเกรงใจใคร เมื่อหลงตัวเองคิดว่า ตนมีทรัพย์สมบัติมากกว่าผู้อื่นเช่นนี้แล้ว ความอวดดื้อถือดีจึงเกิดขึ้น 3. รูปร่างหน้าตา คือคิดว่า ตนเองรูปร่างหน้าตาดีกว่าคนอื่น ใครจะมีหน้าตาดีกว่าฉัน เป็นไม่มี เมื่อหลงถือตัวว่าตนมีรูปร่างหน้าตาดีกว่าผู้อื่นเช่นนี้แล้ว ความอวดดื้อถือดีจึงเกิดขึ้น 4. ความรู้ความสามารถ คือคิดว่า ตนมีความรู้สูง ระดับปริญญาโท ปริญญาเอก ความรู้ที่ใครคิดว่ายาก ฉันก็เรียนจนสำเร็จมาแล้ว คิดว่าใคร ๆ ก็สู้เราไม่ได้ เมื่อหลงตนเองว่า ตนมีความรู้ความสามรถสูงกว่าผู้อื่น ความอวดดื้อถือดีจึงเกิดขึ้น 5. ยศตำแหน่ง คือคิดว่า ตัวเรานี้มีตำแหน่งสูงแล้ว เป็นถึงผู้อำนวยการ เป็นถึงอธิบดี เป็นถึงปลัดกระทรวง มีตำแหน่งสูงขนาดนี้แล้วใครจะมาแน่เท่าฉัน เมื่อหลงตัวเองว่าตนมียศ มีตำแหน่งสูงกว่าคนอื่น ความอวดดื้อถือดีจึงเกิดขึ้น 6. บริวาร คือคิดว่า พรรคพวกตัวเองมีมาก ลูกน้องมีเยอะแยะไม่มีใครจะมากล้าขัดใจ หรือกล้ากำเริบเสิบสาน เมื่อหลงถือว่าตัวมีบริวารมากกว่าผู้อื่นความอวดดื้อถือดี ถอดจงเกิดขน dd คนทั่วไปมักหลงยึดเอาสิ่งต่าง ๆ 6 ประการนี้ เป็นข้อถือดีของตัว ไม่เคยคิดว่าสิ่งต่าง ๆ นั้น มั่นไม่จีรังยั่งยืน ทุกอย่างไม่มีอะไรที่แน่นอน ไม่ใช่ของเราจริงๆ เป็นเพียงสิ่งสมมติขึ้นมา เท่านั้น แต่สิ่งที่จะอยู่กับตัวเรา และช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้อย่างแน่นอนนั้นก็คือความดีในตัว ของเรานั่นเอง 5.2 ความเสื่อมที่เกิดจากความอวดดื้อถือดี 5.2.1 เสอมต เสื่อมตนเอง เสื่อมตนเอง คือ ความรู้ และคุณความดีที่เคยมีอยู่ในตนค่อย ๆ ลดลงไป และไม่สามารถ เพิ่มเติมความรู้ และความดีใหม่ๆ เข้าไปในตัวได้ ซึ่งมีอยู่ 2 ประการด้วยกัน คือ 1) เสื่อมจากความไม่ประมาท ความไม่ประมาท คือ การมีสติกำกับตัวอยู่เสมอไม่ว่าจะคิด พูด ทำสิ่งใดก็ตามจะไม่ยอม พลาดโอกาสในการทำความดี และไม่พลั้งไปทำความชั่วอย่างเด็ดขาด แต่เมื่อใดก็ตามที่มี ความอวดดื้อถือดี ก็จะเกิดความประมาท คิดว่าตัวเองดีอยู่แล้ว เก่งอยู่แล้ว มีความสามารถสูง อยู่แล้ว ใครเตือนใครสอนก็ไม่ฟัง ซึ่งจะทำให้เกิดโทษต่างๆ ตามมา คือ 180 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More