ข้อความต้นฉบับในหน้า
2) ทำไมจึงต้องแบ่งปันกัน
จุดมุ่งหมายสำคัญเพื่อป้องกันความคิดโลภ และแสดงพฤติกรรมไร้น้ำใจ อันจะนำไปสู่
การผิดศีลและผิดกฎหมาย การแบ่งปันอย่างถูกวิธีจึงเป็นไปเพื่อ
1) ป้องกันการอยู่แบบตัวใครตัวมัน
2) ป้องกันปัญหามือใครยาวสาวได้สาวเอาของผู้มีความรู้ความสามารถมากกว่า
3) ป้องกันการเอาเปรียบ เบียดเบียนผู้ด้อยกว่า
4) ป้องกันการกักตุนสินค้าจำเป็นไว้กอบโกยประโยชน์ โดยไม่คำนึงถึงความเดือด
ร้อนของสังคม
ประโยชน์ของการแบ่งปันในสังคม ย่อมทำให้เกิดมิตรภาพของความเอื้ออาทร หากแม้
จะมีความขัดแย้งในสังคม ก็ง่ายต่อการประนีประนอม เพราะมีความเป็นมิตรต่อกัน ดังที่พระ
สัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้
สาระสำคัญของสัมมาทิฏฐิข้อที่ 1 ที่ว่า ทานที่ให้แล้วมีผล คือ มีผลให้เราสามารถป้องกัน
และกำจัดความตระหนี่ และความเห็นแก่ตัวออกจากใจได้ ขณะเดียวกันก็เป็นการเพิ่มพูน
ความปรารถนาดีต่อกันและกันระหว่างผู้ให้และผู้รับ
สัมมาทิฏฐิข้อที่ 2 ยัญที่บูชาแล้วมีผล
1) ความหมายของการบูชายัญ
คำว่า “บูชายัญ” ตามนัยที่กล่าวนี้หมายถึง สังคมสงเคราะห์ คือ การให้ความช่วยเหลือ
กลุ่มชนในสังคมที่ประสบปัญหาทางกายภาพ ปัญหาทางเศรษฐกิจ หรือปัญหาจากภัยธรรมชาติ
เป็นต้น เพื่อช่วยเหลือกลุ่มบุคคลเหล่านี้อย่างน้อย 3 ประการ คือ
1. ให้สามารถมีชีวิตอยู่ได้
2. ให้โอกาสได้รับการศึกษาพัฒนาให้เป็นพลเมืองดีของชาติ
3. สามารถแก้ปัญหาเร่งด่วนที่ตนกำลังเผชิญอยู่ได้สำเร็จ
นอกจากนี้ยังมีสมณพราหมณ์ คือ พระภิกษุสงฆ์ที่ทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะ เป็นครูสอน
ศีลธรรมให้สังคม ให้ตั้งอยู่ในสัมมาทิฏฐิ ซึ่งท่านจำเป็นต้องอาศัยจตุปัจจัยจากญาติโยม เพื่อให้
ปลอดกังวลและมีเวลาในการศึกษา ประพฤติปฏิบัติธรรม และเผยแผ่ศีลธรรมแก่คนในสังคม
บทที่ 2 ฆราวาสธรรม คุณสมบัติของผู้ชนะความจน - ความเจ็บ - ความโง่ DOU 35