บทสนทนาระหว่างสุมนเศรษฐีและอันนภาระเกี่ยวกับการบริจาคทาน : หน้า 252/263

ในขณะนั้น เทวดาผู้สิงสถิตอยู่ที่กัมพูฉัตรของสุมนเศรษฐีได้ให้ “สาธุการ” คือ การ เปล่งวาจาว่า ชอบแล้วในสิ่งที่เห็นสมควร โดยเปล่งขึ้น 3 ครั้งว่า “โอ้! ทานที่ท่านถวายแด่ พระปัจเจกพุทธเจ้าอุปริฏฐะนั้น เป็นทานอันยอดเยี่ยม ดังนี้” สุมนเศรษฐีได้ยินเสียงสาธุการของเทวดาแล้วเกิดความสงสัย เพราะไม่เคยได้ยินมา ก่อนจึงถามว่า “ข้าพเจ้าบริจาคทานมาจนตลอดกาลนานถึงเพียงนี้ ท่านไม่เคยเห็นเลยหรือ จึงเพิ่งจะมาให้สาธุการในวันนี้” เทวดานั้นตอบว่า “ข้าพเจ้าไม่ได้ให้สาธุการในการบริจาคทานของท่าน ข้าพเจ้าให้ สาธุการในการบริจาคอาหารบิณฑบาตแด่พระปัจเจกพุทธเจ้าอุปริฏฐะ ของอันนภาระต่างหาก” สุมนเศรษฐีฟังคำบอกเล่าถึงเหตุผลเข้าใจแล้ว จึงคิดว่า “เรื่องนี้เป็นที่น่าอัศจรรย์นัก เราให้ทานมาจนตราบสิ้นกาลนานถึงเพียงเท่านี้ ไม่อาจดลบันดาลเทวดานั้นให้เปล่งสาธุการ แก่เราได้ อันนภาระผู้อาศัยเราเลี้ยงชีพแต่เขาใส่บาตรพระปัจเจกพุทธเจ้าเพียงครั้งเดียว ยังได้ รับการสาธุการจากเทวดา ควรที่เราจะกระทำบิณฑบาตนั้นให้เป็นของเรา” คิดดังนี้แล้ว จึงเรียก อันนภาระมาถามว่า “ดูก่อนอันนภาระ วันนี้เธอได้บริจาคทานอะไรแก่ใครหรือไม่” “ข้าแต่ท่านเศรษฐี กระผมได้ใส่บาตรแด่พระปัจเจกพุทธเจ้าอุปริฏฐะขอรับ” อันนภาระ ตอบไปตามจริง “ดูก่อนอันนภาระ เราขอซื้อส่วนบุญที่เธอกระทำแล้ววันนี้ด้วยเงิน 1 กหาปนะ” ท่าน สุมนเศรษฐีเอ่ยปากขอซื้อส่วนบุญ “กระผมไม่ขายส่วนบุญหรอก ขอรับ” อันนภาระตอบปฏิเสธ ท่านสุมนเศรษฐี มีความประสงค์จะได้ส่วนบุญนั้น แม้ว่าอันนภาระจะตอบปฏิเสธ ไม่ยอมขายส่วนบุญ ท่านก็พยายามพูดขอซื้อด้วยการเพิ่มราคาขึ้นไปโดยลำดับ จาก 2 กหาปนะ ขึ้นเรื่อยไปจนถึง หนึ่งพันกหาปนะแต่อันนภาระก็ไม่ยอมขายให้ เมื่อท่านเศรษฐีเห็นว่า ไม่สามารถจะขอซื้อได้จึงกล่าวว่า “อันนภาระเธอไม่ขายให้ก็ ช่างเถิด แต่เธอจงรับเงินหนึ่งพันนี้ของเราไว้ ถ้าเธอไม่ขาย ก็ขอแบ่งส่วนบุญนั้นให้แก่เราบ้าง” “ท่านเศรษฐี ขอรับ กระผมยังไม่ทราบว่า จะแบ่งส่วนบุญให้แก่ท่านได้หรือไม่ การที่ จะแบ่งได้หรือไม่ กระผมจะไปกราบเรียนถามพระปัจเจกพุทธเจ้าอุปริฏฐะก่อน” อันนภาระ บ ท ที่ 6 อานิสงส์ ข อ ง ก า ร ส ร้ า ง ตั ว ส ร้ า ง ฐานะ ตามพุทธวิธี DOU 241