การทำบุญและผลบุญในพระพุทธศาสนา : หน้า 244/263

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้เที่ยวชักชวนมหาชน ถวายทานในครั้งนี้ ขอให้ เจ้าของทานที่ข้าพเจ้าชักชวนแล้ว จะให้มากหรือให้น้อยก็ตาม ขอให้ทุกท่านได้ผลบุญอัน ไพศาลด้วยเถิด” เศรษฐีได้ยินคำนั้นแล้วได้สติคิดว่า “เราได้คิดร้ายต่อเจ้าคนนี้ตลอดเวลา แต่เขาเป็น คนดีมาก ถ้าเราไม่ขอโทษเขา เราคงรับกรรมหนัก” จึงเข้าไปหมอบขอโทษต่อบัณฑิตนั้น พร้อม ทั้งเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง บัณฑิตนั้นก็ยกโทษให้ พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงทราบเรื่องราว ทั้งปวงจึงตรัสว่า “บุคคลไม่ควรดูหมิ่นว่าบุญเล็กน้อยจะไม่มาถึง แม้น้ำน้อย ๆ แต่หยดย่อย ๆ ยังทำให้ เต็มหม้อได้ ฉันใด ผู้ฉลาดเมื่อสั่งสมบุญ แม้ทีละน้อย ๆ ก็ย่อมเต็มถ้วยบุญ ฉันนั้น” พอจบเทศนา เศรษฐีก็มีดวงตาเห็นธรรม เป็นพระโสดาบัน เพราะฉะนั้นเราจึงควร ทำบุญบ่อย ๆ จะมากหรือน้อยก็ตามบุญย่อมเต็มเปี่ยมได้สักวันเช่นกัน ท่านเศรษฐีแม้ทำทาน เพียงเล็กน้อยโดยมิได้เต็มใจยังได้บุญมากและมีดวงตาเห็นธรรม ฉะนั้นบัณฑิตผู้ทำทาน ด้วยตนเอง และชักชวนให้ผู้อื่นทำด้วย ย่อมเป็นโอกาสให้ได้ฟังพระธรรมเทศนาร่วมกันด้วย จนกระทั่งเศรษฐีได้ดวงตาเห็นธรรมเป็นพระโสดาบัน ส่วนบัณฑิตนั้นย่อมจะได้บุญมากทับ ทวีคูณขึ้นไปอีก และย่อมเป็นผู้มีความบริบูรณ์ทั้งโภคทรัพย์สมบัติและบริวารสมบัติไปทุกภพ ทุกชาติอย่างแน่นอน 6.4.3 รวยเกียรติยศ รวยเกียรติยศ คือ สมบูรณ์ด้วยยศฐาบันดาศักดิ์ ตำแหน่งหน้าที่การงาน และความ เป็นหัวหน้าที่เจริญรุ่งเรืองอันเป็นผลมาจากคุณธรรมในตัวที่เป็นคนปราศจากอคติในการทำงาน มีความสันโดษในการดำเนินชีวิต จึงเป็นคนหนักแน่น ไม่โลเล เมื่อจะตัดสินใจก็จะไม่ผิดพลาด มีแต่ความถูกต้องเที่ยงธรรมทุกครั้งไป ดังตัวอย่างของกุมภโฆสกเศรษฐี เป็นต้น กุมภโฆสกเศรษฐี" ผู้สันโดษในการเลี้ยงชีวิต ในสมัยพุทธกาล ครั้งหนึ่งนครราชคฤห์เกิดโรคระบาด ผู้คนและสัตว์ล้มตายกันเป็น อันมาก ราชคฤห์เศรษฐีกับภรรยาก็ถูกโรคระบาดนั้นคุกคามเช่นเดียวกัน ท่านเศรษฐีรู้สึก 1 นิทานธรรมบทขั้นต้น, หน้า 220-226 บ ท ที่ 6 อ า นิ ส ง ส ข อ ง ก า ร ส ร้ า ง ตั ว ส ร้ า ง ฐ า น ะ ต า ม พุ ท ธ วิธี DOU 233