เศรษฐศาสตร์เชิงพุทธ: แนวทางในการสร้างฐานะ GB 304 สูตรสำเร็จการพัฒนาองค์กรและเศรษฐกิจ หน้า 71
หน้าที่ 71 / 263

สรุปเนื้อหา

เศรษฐศาสตร์เชิงพุทธมุ่งเน้นหลักการในการแสวงหาทรัพย์เพื่อความสุขของตนเองและผู้อื่น โดยมีจุดมุ่งหมายทั้งในชีวิตนี้และชาติหน้า แตกต่างจากเศรษฐศาสตร์โลกที่มุ่งสอนเฉพาะการหา เก็บ และใช้เงิน อีกทั้งยังมีการเน้นสร้างเครือข่ายคนดีเพื่อส่งเสริมสังคม มีเป้าหมายการสร้างฐานะในชีวิตหลายขั้นตอน และกฎเกณฑ์ทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องกับกรรมและคุณสมบัติที่สำคัญในการสร้างฐานะ

หัวข้อประเด็น

-แนวคิดเศรษฐศาสตร์เชิงพุทธ
-เป้าหมายการสร้างฐานะ
-กฎเกณฑ์ทางเศรษฐกิจ
-นิสัยที่ดีในการสร้างความสำเร็จ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แนวคิด 1. เศรษฐศาสตร์เชิงพุทธ หมายถึง ความรู้ที่ว่าด้วยหลักการและวิธีการแสวงหาทรัพย์ เพื่อเลี้ยงชีพตนเองและผู้อื่นให้มีความสุขในชาตินี้และชาติหน้า โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้ แก่สังคม และยังเป็นการเพิ่มพูนศีลธรรมในตนเองและสังคมให้สูงส่งยิ่งๆ ขึ้นไปด้วย 2. เศรษฐศาสตร์เชิงพุทธแตกต่างจากเศรษฐศาสตร์ของชาวโลก คือ เศรษฐศาสตร์ โดยทั่วไป จะมุ่งสอนอยู่ 3 เรื่องหลัก คือ หาเป็น เก็บเป็น และใช้เป็น แต่สำหรับเศรษฐศาสตร์ เชิงพุทธนั้น มุ่งสอนอยู่ 4 เรื่องหลัก คือ นอกจากจะสอนเรื่องหาเป็น เก็บเป็น ใช้เป็นแล้ว ยังเน้นสอนเรื่อง “การสร้างเครือข่ายคนดีเป็น” ด้วย 3. เป้าหมายการสร้างตัวสร้างฐานะตามพุทธวิธี 1) เป้าหมายชีวิตในชาตินี้ 2) เป้าหมายชีวิตในชาติหน้า 3) เป้าหมายชีวิตขั้นสูงสุด 4. กฎเกณฑ์ประจำโลกนี้ มี 3 ประเภท คือ 1) กฎแห่งกรรม 2) กฎจารีตขนบธรรมเนียมประเพณี 3) กฎหมาย 5. ต้นทุนสำคัญในการสร้างฐานะทางเศรษฐกิจที่สำคัญ ก็คือ นิสัยที่ดี หรือเรียกว่า คุณสมบัติ ซึ่งคุณสมบัติพื้นฐานของผู้ที่สร้างฐานะได้สำเร็จ มี 4 ประการ ได้แก่ 1. สัจจะ คือ นิสัยรับผิดชอบ 2. ทมะ คือ นิสัยรักการฝึกตนเอง 3. ขันติ คือ นิสัยทรหดอดทน 4. จาคะ คือ นิสัยไม่เห็นแก่ตัว 6. สาเหตุที่ทำให้คนเราร่ำรวยเป็นมหาเศรษฐีนั้น เกิดจากสาเหตุ 2 ประการ คือ 1. ความขยันให้ถูกดี ถึงดี พอดีในปัจจุบัน 2. บุญเก่าที่สั่งสมไว้ดีแล้วในอดีตตามมาส่งผล 60 DOU สูตรสำเร็จ ก า ร พั ฒ น า องค์กร และเศรษฐกิจ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More