สัมมาทิฏฐิในพระพุทธศาสนา : หน้า 50/263

ของชีวิตก็จำเป็นต้องสถานที่รองรับชีวิตนั้น สาระสำคัญของสัมมาทิฏฐิข้อ 6 ที่ว่าโลกหน้ามี คือ โลกหน้ามีจริงตายแล้วไม่สูญ ความเป็นไปของโลกหน้าเป็นผลของกรรมดีหรือกรรมชั่วที่เราทำเอาในโลกนี้เป็นหลัก เราทุก คนจึงต้องไม่ประมาท สัมมาทิฏฐิข้อที่ 7 มารดามี 1) ความหมายของมารดามี คำว่า “มารดามี” มีความหมายว่า มารดามีพระคุณต่อบุตร แม้ชาวพุทธโดยทั่วไปจะ ตระหนักว่ามารดามีพระคุณต่อตนอย่างใหญ่หลวง ถึงกับมีถ้อยคำอุปมาอุปไมยมาเป็นเวลา ช้านานแล้วว่า ถ้าจะให้โลกคือแผ่นดินแทนปากกาจุ่มน้ำในมหาสมุทรแทนน้ำหมึกเขียนพรรณนา พระคุณของแม่ บนแผ่นฟ้าซึ่งใช้แทนกระดาษ จนกระทั่งน้ำในมหาสมุทรเหือดแห้งไปหมด ก็จะยัง สามารถประกาศพระคุณของแม่ได้ครบถ้วนสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกกตัญญูขนาดนี้ก็ถือว่า ยังเป็นความเข้าใจถูกในระดับผิวเผิน เท่านั้นเพราะมองเห็นเพียงแต่ว่า มารดาต้องเหนื่อยยากลำบาก ประคบประหงมเลี้ยงดูบุตร ตั้งแต่ยังเป็นทารกอยู่ในครรภ์กว่าจะเลี้ยงลูกแต่ละคนจนเติบใหญ่สามารถทำมาหากินเลี้ยงชีวิต ได้ด้วยตนเองนั้น มารดาต้องเหนื่อยยากอยู่แสนนาน แท้ที่จริง พระคุณอันยิ่งใหญ่ของมารดา ตามนัยที่พระพุทธองค์ตรัสว่า “มารดามี” นั้นหมายถึง พระคุณของมารดาที่มีต่อบุตรซึ่งอาจสรุป ได้เป็น 3 ประการหลักคือ 1. ให้ชีวิตแก่บุตร 2. ให้ต้นแบบร่างกายที่เป็นมนุษย์ ซึ่งเหมาะกับการทำความดีด้วยประการทั้งปวง ไม่มี สัตว์โลกชนิดใด ๆ เทียบเทียมได้ แม้เทวดาก็สู้ไม่ได้ 3. ให้ต้นแบบจิตใจที่เป็นมนุษย์ สาระสำคัญของสัมมาทิฏฐิข้อ 7 ที่ว่ามารดามี คือ มารดามีพระคุณต่อบุตรอย่างยิ่ง บุตรทุกคนต้องตั้งใจตอบแทนพระคุณท่าน ให้เต็มความรู้ความสามารถของตน สัมมาทิฏฐิข้อที่ 8 บิดามี 1) ความหมายของบิดามี บทที่ 2 ฆราวาสธรรม คุณสมบัติของผู้ชนะความจน - ความเจ็บ - ความโง่ DOU 39