ปัญญาและการทำภาวนาในทางธรรม : หน้า 111/263

ทางโลก ส่วนปัญญาที่สมบูรณ์นั้นต้องมีปัญญาในทางธรรมด้วย ปัญญาในทางธรรมนั้นเกิดจาก การทำภาวนา ซึ่งเป็นปัญญาขั้นสูง จะเกิดจากการทำ สมาธิภาวนา จากใจหยุดใจนิ่งเท่านั้น เพราะการทำสมาธิภาวนาจะทำให้เรามีสติ และรู้เห็น สิ่งต่างๆ ไปตามความเป็นจริง ไม่มีกิเลสตัวใดมาบดบังปัญญาที่เกิดจากการทำภาวนาได้ และ ยิ่งถ้าเราทำสมาธิอย่างสม่ำเสมอ เราก็จะยิ่งมีสติ และมีใจที่มีพลังที่สามารถเอาชนะอำนาจ กิเลสในตัวได้ จนสามารถกำจัดกิเลสได้หมดเป็นพระอรหันต์ในที่สุด 6) ประโยชน์ของการทำภาวนา 1. ย่อมมีสุขภาพจิตที่ดี คุณภาพของใจดีขึ้น 2. ส่งเสริมสมรรถภาพของใจ ทำให้คิดอ่านได้รวดเร็ว 3. ทำให้สามารถแยกแยะได้ว่าสิ่งใดมีประโยชน์สิ่งใดไม่มีประโยชน์ 4. ทำให้เป็นผู้มีบุคลิกภาพดี สง่าผ่าเผยองอาจในทุกสถานที่ 5. ช่วยให้วางตัวได้เหมาะสมกับกาลเทศะ 6. ช่วยคลายเครียด 7. ส่งเสริมประสิทธิภาพในการศึกษาเล่าเรียน หรือการทำงาน 8. ทำให้เป็นผู้มีสัมมาทิฏฐิ เชื่อในกฎแห่งกรรม 9. ทำให้เป็นผู้มีความมักน้อย สงบ และมีความสันโดษ 10. สามารถรักษาปัญญาที่มีอยู่แล้วไว้ได้ 11. ย่อมมีปัญญาเจริญงอกงามยิ่ง ๆ ขึ้นไป 12. สามารถกำจัดกิเลสในตัว จนกระทั่งหมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ 7) โทษของการไม่ทำภาวนา 1. สุขภาพจิตย่อมไม่สมบูรณ์ 2. คิดอ่านอะไรก็เชื่องช้า สมรรถภาพของใจทำงานได้ไม่เต็มความสามารถ 3. ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าสิ่งใดมีประโยชน์หรือไม่มีประโยชน์ 4. เป็นผู้ไม่องอาจท่ามกลางชุมชน 5. ขาดความมั่นคงทางอารมณ์ 6. เมื่อเกิดปัญหาย่อมหาทางออกที่เหมาะสมไม่ได้ 7. มักถูกชักชวนไปทำความชั่วได้ง่าย 8. เป็นคนมักโกรธ ไม่รู้จักการควบคุมอารมณ์ 100 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ