การประสูติของพระพุทธเจ้าและพระธรรม : หน้า 260/263

“ท่านทั้งหลายเดินทางมาจากที่ไหนล่ะ” พ่อค้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์มาจากเมืองสาวัตถี ซึ่งอยู่ไกลจากเมืองนี้ 120 โยชน์ พระเจ้าข้า” พระองค์ตรัสต่อว่า “ในบ้านเมืองของท่าน มีข้าวปลาอาหารบริบูรณ์ดีหรือ พระราชา ของพวกท่านตั้งอยู่ในศีลในธรรมดีหรือ “บ้านเมืองของข้าพระองค์สมบูรณ์ทุกอย่าง ทั้งพระราชาก็ทรงตั้งอยู่ในทศพิธราชธรรม พระเจ้าข้า” พระองค์ทรงถามว่า “แล้วมีเรื่องอะไรน่าสนใจเกิดขึ้นในประเทศของพวกท่านบ้างล่ะ” พ่อค้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงเป็นสมมติเทพ บัดนี้พุทธรัตนะบังเกิดขึ้นแล้ว ในประเทศของข้าพระองค์ พระเจ้าข้า” ทันทีที่พระมหากัปปินะได้ทรงสดับว่า พระสัมมา สัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นแล้วในโลกทรงเกิดความปีติแผ่ซ่านไปทั่วพระวรกายจนมิอาจจะข่ม ความปีตินั้นได้ จึงตรัสถามซ้ำไปอีกว่า “พวกท่านกล่าวว่าอะไรนะ” “พวกข้าพระพุทธเจ้ากราบบังคมทูลว่า พุทธรัตนะบังเกิดขึ้นแล้วพระเจ้าข้า” ทรงสดับ นิ่งอยู่ครู่หนึ่งด้วยปีติอันแรงกล้าแล้วตรัสถามซ้ำเป็นครั้งที่ 3 พวกพ่อก็ยืนยันเช่นเดิมพระองค์ ทรงเบิกบานพระทัยเป็นอย่างยิ่งที่ได้ทราบข่าวดีนี้ จึงพระราชทานทรัพย์ 1 แสน เป็นรางวัลแก่ พ่อค้า พระราชาได้ตรัสถามต่อไปอีกว่า “มีข่าวดีอะไรเกิดขึ้นอีกบ้างไหม” พ่อค้ากราบบังคม ทูลว่า “มีพระเจ้าข้า พระธรรมได้บังเกิดขึ้นแล้ว พระเจ้าข้า” พระอาการปีติใหญ่หลวงได้เกิดขึ้นแก่พระองค์อีก ทรงนิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วตรัสถามย้ำถึง 3 ครั้ง พ่อค้าก็ตอบเช่นเดิม ทรงเบิกบานพระทัยเป็นอย่างยิ่ง จึงพระราชทานรางวัลให้แก่พ่อค้าอีก 1 แสน พระองค์ได้ตรัสถามต่ออีกว่า “มีข่าวดีอะไรเกิดขึ้นอีกไหม” พ่อค้าตอบว่า “มีพระจ้าข้า พระสงฆ์ได้บังเกิดขึ้นแล้วพระเจ้าข้า” พระองค์ทรงมีปีติแผ่ ซ่านไปทั่วพระวรกาย แล้วตรัสถามย้ำถึง 3 ครั้ง พระราชาพระราชทานทรัพย์อีก 1 แสน ให้ เป็นรางวัล พระมหากัปปินะตรัสกับเหล่าอำมาตย์ทั้งหลายว่า “ท่านทั้งหลาย บัดนี้ พระพุทธ บ ท ที่ 6 อานิสงส์ ข อ ง ก า ร ส ร้ า ง ตั ว ส ร้ า ง ฐานะ ตามพุทธวิธี DOU 249