การพูดเพื่อสร้างแรงบันดาลใจ : หน้า 161/263

เมื่อตกลงจะใช้วิธีใดเพื่อให้เห็นภาพชัดเจนแล้ว ก็ต้องเตรียมไว้ล่วงหน้าให้พร้อม การ พูดไม่เตรียมนั้น อย่าได้ทำเลย วิธีใช้มาตรการทั้งสี่เป็นสิ่งจำเป็นมาก เพราะเรื่องบางอย่างลำพังแค่พูดอย่างเดียว ไม่อาจทำให้คนฟังเข้าใจได้เพียงแต่จะบอกให้คนที่ไม่เคยเห็นเสือเลยรู้ว่าม้ากับเสือต่างกันอย่างไร ก็ยากเต็มที่แล้ว จะบอกว่าม้ามีสี่ขา เสือก็มีสี่ขา จะบอกว่าม้ามี 1 ปาก 2 หู 1 หาง ฯลฯ เสือ มันก็มีเท่ากัน พูดอยู่ทั้งวันก็ไม่ได้เรื่อง ในกรณีนี้ถ้าเราเอารูปม้ากับรูปเสือไปแสดงให้ดูด้วยสัก ห้านาทีก็เสร็จเรื่อง คือใช้มาตรการที่ 4 นั่นเอง 2) สมาทปนา คือ การพูดชวนใจผู้ฟังให้อยากรับไปปฏิบัติ เป็นการพูดเพื่อให้ผู้ ฟังอยากทำตาม คืออะไรที่เราบอกว่าไม่ดี ก็ให้ผู้ฟังอยากเลิกทำสิ่งนั้น อะไรที่เราบอกว่าดี ก็ให้ ผู้ฟังคิดอยากทำสิ่งนั้น แม่ครัวทำกับข้าว นอกจากทำให้รสอร่อยแล้วยังทำรูปทำกลิ่นให้ดูน่ารับ ประทานด้วย พ่อค้าผลิตสินค้า นอกจากทำให้คุณภาพสินค้าดีแล้ว ยังทำให้รูปร่างน่าใช้สอยด้วย นักเล่าธรรมะก็เหมือนกัน นอกจากพูดถูกแล้วยังต้องพูดให้น่าทำตามด้วย การพูดให้น่าทำตาม เราต้องใช้จิตวิทยาดักใจคนให้ได้เสียก่อน ปกติของคนเรา นั้นมักสนใจเรื่องของตนเองก่อนเป็นอันดับแรกเวลาเล่าธรรมะก็ต้องเริ่มจากเรื่องใกล้ๆ ตัวก่อน คือต้องเกี่ยวข้องกับเขา คนได้ประโยชน์หรือเสียประโยชน์ก็คือตัวเขาก่อนเป็นคนแรก แล้วค่อย โยงไปสู่การปฏิบัติในวัตถุประสงค์ที่ต้องการ ซึ่งจะได้ผลดีกว่า ไปเริ่มจากเรื่องที่ไกลตัว เช่น ถ้า พูดว่าความโกรธทำให้เพื่อนบ้านเดือดร้อน กับพูดว่าความโกรธทำให้ระบบหัวใจว้าวุ่นใช้ความ คิดไม่ได้ผล และอาจทำเส้นเลือดในสมองโป่งได้ เขาก็ต้องห่วงใยตนเองกว่าเพื่อนบ้าน เป็นต้น 3) สมุตเตชนา คือ เร้าใจให้อาจหาญแกล้วกล้า เป็นการพูดให้คนฟังกล้าหาญ เกิด ความเชื่อมั่นในตนเอง ว่าคนอย่างเราก็พอจะปฏิบัติได้ วิธีพูดที่จะให้ได้ผลตามข้อนี้ ก็คือ ต้อง เชียร์ให้เห็นว่าทำได้ง่าย และต้องชมให้เห็นว่าเขามีศักยภาพที่จะทำได้นั่นเอง 4) สัมปหังสนา คือ ปลอบชโลมให้สดชื่นร่าเริง เป็นการพูดให้ผู้ฟังมีความร่าเริง หมายถึงช่วยทำจิตใจของผู้ฟังให้แจ่มใส ปลอดโปร่ง ไม่หดหู่ซบเซา แต่ไม่ได้หมายความไป ถึงว่าจะต้องทำให้เขาหัวเราเฮฮาเหมือนดูจำอวด เรื่องนี้มีบางท่านเข้าใจผิดอยู่เหมือนกัน คือ ไปทำตัวเป็นนักตลกโปกฮา จนเสียภูมิรู้ภูมิธรรมของนักเล่าธรรมะ แท้ที่จริงแล้ว วัตถุประสงค์ ที่พระพุทธองค์ทรงหมายถึงคือความร่าเริงแจ่มใสของจิตใจเท่านั้นเอง ส่วนคนฟังจะเบิกบานใจ จนกลั้นหัวเราะไม่อยู่นั่นเป็นเรื่องของเขา 150 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ