ข้อความต้นฉบับในหน้า
3. ขันติ คือ ฝึกตนเองให้มีทรหดอดทนต่อปัญหาและอุปสรรคที่จะเกิดกับการสร้างตัว
สร้างฐานะ
4. จาคะ คือ ฝนตนเองให้รู้จักเสียสละ แบ่งปัน ให้กับมิตรสหาย ผู้มีคุณ และสมณ
พราหมณ์ผู้ทรงธรรม
1.4.5 ต้องสร้างฐานะเพื่อประโยชน์สุขในโลกนี้
=
เกิดมาเป็นมนุษย์ต้องเอาชนะความจน - เจ็บ - โง่ ให้ได้ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า จึง
จะได้ชื่อว่า เกิดมาไม่เสียชาติเกิดหรือเกิดมาตายเปล่าแต่ไม่ได้ทำอะไรให้เป็นประโยชน์กับ
ตนเองเลย การจะทำประโยชน์ตนในโลกนี้ให้สมบูรณ์ได้ ต้องอาศัยหลัก “ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์
4 ประการ” ต่อไปนี้
1. อุฏฐานสัมปทา - มีความสามารถในการหาทรัพย์ได้ โดยไม่ก่อให้เกิดความ
เดือดร้อนกับตนเองในภายหลัง
2. อารักขสัมปทา
มีความสามารถในการเก็บทรัพย์ได้ รู้วิธีดูแลรักษาทรัพย์ให้
ปลอดภัย จากอันตรายที่จะเกิดกับทรัพย์นั้น จากบุคคลหรือภัยธรรมชาติ
3. กัลยาณมิตตตา
เครือข่าย การค้าขายกับตนได้
มีความสามารถในการแสวงหา ชักชวน รวบรวมคนดีมาเป็น
4. สมชีวิตา - มีความสามารถในการใช้ทรัพย์เลี้ยงชีวิตของตนตามความจำเป็น
1.4.6 ต้องสร้างฐานะเพื่อประโยชน์สุขในโลกหน้า
ส่วนการทำประโยชน์ตนในโลกหน้าซึ่งเป็นการเตรียมความพร้อมให้กับชีวิตเพราะ
ชีวิตเมื่อยังไม่หมดกิเลสก็ต้องกลับมาเกิดอีก ตามหลักกฎแห่งกรรม ดังนั้น เพื่อชีวิตที่ดี
โลกหน้าที่สมบูรณ์พร้อมด้วยความไม่จน - เจ็บ - โง่ ต้องสั่งสมเสบียงบุญในปัจจุบัน ด้วยหลัก
“สัมปรายิกัตถประโยชน์” คือ สิ่งที่ทำแล้วจะได้รับประโยชน์ในภพชาติเบื้องหน้า 4 ประการ คือ
1. ศรัทธาสัมปทา คือ มีความไว้วางใจในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเชื่อมั่นในคำสอน
ของพระพุทธองค์ว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องจริง ดีจริง และเป็นประโยชน์จริง
2. ศีลสัมปทา คือ การควบคุมกาย วาจา ให้เว้นขาดจากการฆ่า การลัก การประพฤติ
ผิดในกาม การพูดโกหก และการเสพสุรายาเสพติด
บทที่ 1 ความเข้าใจถูกในการสร้างตัว สร้างฐานะ ตามพุทธวิธี DOU 23