การฝึกฝนอบรมตนเองในศาสนาพุทธ : หน้า 181/263

ผลเป็นอย่างไร (Result) “นำดี” คือ เป็นผู้ลงมือทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาด้วยตัวเองและชักชวนผู้อื่น ให้ทำตามอย่างจริงจัง ถูกต้องตามหลักวิชา และต่อเนื่องตลอดชีวิต 4. มีบุคคลที่รักการฝึกฝนอบรมตนเอง ชาวพุทธที่จะมีความก้าวหน้าในการฝึกฝนอบรมตนเอง จะต้องเป็นคนที่มีคุณสมบัติ 3 ประการนี้ คือ 1) มีความเคารพ คือ มีความตระหนักในความดีของผู้อื่น ไม่จ้องจับผิดใคร มีแต่จับจ้อง มองหาความดีที่มีในตัวผู้อื่น เพื่อซึมซับรับเอามาเป็นแบบอย่างในการประพฤติปฏิบัติตาม 2) มีวินัย คือ มีการควบคุมกาย และวาจาให้ประพฤติแต่ในสิ่งที่ถูกต้องดีงาม 3) มีความอดทน คือ มีความสามารถในการรักษาใจของตนให้เป็นปกติได้ แม้ต้อง พบกับอุปสรรคต่าง ๆ นานาที่ก่อให้เกิดความลำบากกายและความลำบากใจก็ตาม ผู้ที่มีคุณสมบัติ 3 ประการนี้ ย่อมเป็นผู้ที่ซึมซับรับเอาความมีปัญญา ความบริสุทธิ์ และ ความกรุณาจากต้นแบบเข้ามาไว้ในตัวได้เต็มที่ ย่อมทำให้สามารถสร้างบุญได้อย่างเต็มที่ และถูกต้องตามหลักวิชา ส่งผลให้เกิดความเจริญก้าวหน้าทั้งในภพนี้และภพหน้าอย่างเต็มกำลัง 5. มีวัดที่ดีเป็นสถานที่ฝึกฝนอบรมตนเอง วัด - เป็นสถานที่ปลูกฝังศีลธรรม คือ ทาน ศีล ภาวนา ให้แก่ประชาชนสำหรับไว้ต่อสู้ ทำลายล้างกิเลส โดยมีพระภิกษุเป็น “ผู้แนะ” ได้แก่ อบรมสั่งสอนชี้ทางถูก และ “ผู้นำ” ได้แก่ ประพฤติดีปฏิบัติชอบให้ดูเป็นตัวอย่าง วัด - นอกจากเป็นแหล่งอบรมปลูกฝังศีลธรรมแล้ว ยังเป็นจุดรวมให้ประชาชนเข้ามา “วัด” ตัวเอง คือ สอบตัวเองดูว่า การให้ทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา ของตัวมีอยู่หรือ ถูกต้องหรือไม่ วัดกิริยามารยาท คุณสมบัติของผู้ดี คุณธรรมต่างๆ ของแต่ละคนว่าจะมีหรือไม่ และมีมากมีน้อยกว่ากันอย่างไร จะได้แก้ไขปรับปรุงให้มีและดียิ่ง ๆ ขึ้นไป พูด วัด - เมื่อเป็นสถานที่ปลูกฝังศีลธรรม ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุดของชีวิตแล้ว จึงเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด เมื่ออยู่วัดทุกคนต้องระมัดระวังตนให้คิด ทำแต่ในสิ่งที่ สมควรเสมอ คือช่วยกันรักษาความสงบ ความสะอาด ความเรียบร้อย ทั้งของตนและของวัด ให้ดี ถ้าคนใดประพฤติปฏิบัติไม่เหมาะสมภายในบริเวณวัด ก็จะเป็นความเสื่อมอย่างยิ่ง 170 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาองค์กร และเศรษฐกิจ