ปัญหาและหลงบารมีไวายในธรรม : หน้า 82/197

ประโยค - ประมาณปัญหาและหลงบารมีไวายในธรรม (สำหรับเปรียญธรรมตรี) หน้า 80 คำแบ่งเป็น 2 คือ อุปสรรคบุพการี 1 นิปาตบุพการี 1 มี ข้อบังคับดังนี้คือ มีหน้าปรึกษาเป็นประธาน และเป็นอุปสรรคหรืออินามตบทลงต้องเป็น นุบสภลิงค์ เอกจนจะเป็นจริงสมะวุ่นไม่ได้. อ.ณ. ก.อนุโหา พระเถระน้อย, ทุพฤกโข [ประเทศ] มีกิยา อันหาได้โดยยาก, เป็นอ้อมิภาวาสมาสได้หรือไม่? หรือเป็นสมาสอะไร? จงตั้งวิเคราะห์และแสดงเหตุที่ตอนนั้นมาด้วย. ก. เป็นอ้อมิภาวาสสมไม่ได้ เพราะไม่ตรงกับข้ออังคับว่า ต้องเป็นนุปสงลิงค์ เอกจน จะเป็นอ้อยียาวาสสมได้, แต่ส่วนความเป็นวิสสะของนามสภฟกที่ตรงและการแปลกินเปลือย สภฟกหลังก่อน ซึ่งผิดคืออ้อยียาวาสสม เพราะอัพยาวาสมาส แปลคัพท่าหน้าก่อน เช่น อนุกระ ใกล้เมือง นี่กรม ไม่มีกความ กระจายุย เป็นต้น เพราะฉะนั้น จึงเป็นอัพยาวาสสมไม่ได้. อนุโหา เป็นวิสสะสนบพุมพน กมมธรายะ วิกฤตระหัว อนโก เถโร อนุกโฤ โทพูคิโข เป็นสัตตมีพุทธพิกิ วิกฤตระหัว ทูลลาา วิกฤตา สุมิ โส พุทธโกโจ [ปกาส] ลบ ลก เหลือไว้แต่ ฑู จึงเป็น พุทธิโกโจ [อณ.] ก. ในสมาสนี้ การตั้งวิเคราะห์อย่างยากมาก พิจารณาตาม ตัวอย่างในแบบนั้น ก็ปลดหลักได้ถาก เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงอย่างทราบว่า การตั้งวิเคราะห์ของสมาสนี้ มีวิธีอย่างไรบ้าง? โปรดชี้แจงให้แจ่ม.