ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ประมวลปัญหาและถ่ายทอดวิชาความรู้ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 166
ชมพูส อญาณาตาโร เป็นตัวอย่าง, แต่ตามหลักที่ใช้อยู่โดยมาก
ท่านกำหนดไว้เพียง ๓ ตัว คือ อนฺ วฑฺ ฌู, และลักษณะแห่งศพที่ใช้
โดยมาก ก็สามารถเป็นไปในแนวนี้ [๒๕๔๑]
ก. ปัจจัยตัวไหนบ้าง ลงในร่างแห่งติสสิโล ? ตัวอย่าง
ด้วย
๓. นี้ ฑ ฒ ฎ ฏ ปัจจัย ๔ ตัวนี้ ลงในร่างแห่งติสสิโลได้. นี้
ปัจจัยเช่น มณู วฑฺ ฎิสานาติ มณวาวี, ตุ ปัจจัย เช่น โภคิ โภติ
สีลาดาติ คฤฎา, รูป ปัจจัย เช่น วิฐานติ สีลาดาติ วิญญู ยุ ปัจจัย
เช่น กุญฺมติ สีลาดติ โกโร [อ. น.].
๓. ณ ฑ ฎ ฏ ปัจจัย เมื่ประองค์กับธาตุแล้วต้องลบ จักรู้ว่า
ศพนั้นลงในตัวมันได้อย่างไร ?
๓. ถ้ารู้ได้เป็นส่วน ๆ ตามธรรมดาของปัจจัย คือ อุทาหรน์
ที่ประกอบด้วย ณ ปัจจัย ถ้าพื้นชนะดันปัจจัยเป็นรสสะล้วน มิใช่
ทีมะ หรือมีพยัญชนะสังโยคอยูเบื่องหลัง ต้องพูดธิสระที่สุด คือ
อ ต้องเป็น อา, อิ ต้องเป็น ออ, อู ต้องเป็น โอ. เช่น กุมภาริโ
[กุม+กร, etc.] มุโส [ป+สิล, etc.] โจโร [จุร, etc.] เป็นต้น. อุตฺฐาน์
ที่ประกอบด้วย ข ปัจจัย ต้องเป็นศพที่มีทีม อึ สู อยู่ในธาตุ เช่น
อิสสสุโย ทรุคุ สุภัง เป็นต้น, อุตฺฐาน์ที่ประกอบด้วย กุจิ ปัจจัย
ถ้าเป็นธาตุตั้งแต่ ๒ ตัวขึ้นไป มักมีบทหน้าและต้องลบที่สมดุล เช่น
อุโฑ [อุ+ฆม.] ถ้าเป็นธาตุวัตเดียว มักมีอุปสรรคหรือนำหน้าน้ำ
เช่น สยมภู [สยะ+ภู] อภิภู [อภฺ+ภู ] เป็นต้น. [๒๔๕๒-๒๔๕๒]