ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ประมวลปัญหาและถ่ายทอดวิทยาการ(สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 174
นำหน้าหรือไม่นำหน้า ก็ได้ แล้วแต่ความนิยม. เมื่อสังเกตโดยนัยดัง
แสดงมานี้ ย่อมรู้ได้ว่า ศัพท์นั้นลงปัจจุบัน[อ.น.].
๑. ตี กับ ดู ปัจจัย ลงได้ในสมนะไหนบ้าง? อ้างหลักมกุฎ.
๒. ดี ปัจจัย ลงได้ทุกสาเนะ แต่นิปราฎโดยมากเพียง
๓. สาเนะ คือ กัตฎาสาเนะ กัมมาสาเนะ ภาวสานะ กรณสานะ
อธิกรณ์สานะ อุตภรดว่า มติ เป็น กัตฎาสาเนะ ก็ได้ กรรณาสาเนะ ก็ได้ สมุปติ เป็น กัตฎาสาเนะ, คติ เป็น อธิกรณ์-
สานะ: ดู ปัจจัย ลงไปกัตฎาสาเนะอย่างเดียว อุตภรดว่า กฎฎา
โสตา เป็นต้น.[๒๕๖๘]
[วิเคราะห์นามมิติก]
๑. ลงเขียนรูปวิเคราะห์ทั้ง ๓ มาตถู,
๒. คำครูป เช่น โร๋ โกติ, กัมมูป, กรีต, หรือ กดดุพา
กฤติเดต หรือ กฤตผุ, ภาวรูป เช่น กรีต, หรือ กาดผุ เป็นต้น.
[อ.น.].
๓. ศัพท์ว่า กามะ โกรมติ กามภาริ นี้ ส่วนไหนเป็นวิเคราะห์?
ส่วนไหนเป็นสานะ? ส่วนไหนเป็นเครื่องหมายวิเคราะห์?
๔. กามุ โกรมติ เป็นวิเคราะห์, กามภาริ เป็นสานะ, กโรติ
เป็นเครื่องหมายวิเคราะห์[อ.น.].
๕. ศัพท์ที่เป็นเครื่องหมายวิเคราะห์แห่งสานะนั้น ท่านนิยม
ใช้พื้นที่ไหนบ้าง? และอย่างไหนเป็นเครื่องหมายวิเคราะห์
อะไร?