ประมวลปัญหาและถอดบำลัยวิภาการณ์ : หน้า 163/197

ประโยค - ประมวลปัญหาและถอดบำลัยวิภาการณ์ (สำหรับปรีญญธรรมศรี) - หน้า 161 เห็นว่าสถานะนั้นเป็นชื่อของผู้ทำ ดังนี้. [๒๕๒๕]. ก. สถานะทั้งหมด อย่างไหนใช้นอกมรรคุตอย่างเดียว? อย่างไหนใช้นับมรรคุตอย่างเดียว ? อย่างไหนใช้ในธาตุทั้ง ๒? ข. อปทานาสนะ ใช้อักษรมรรคุตอย่างเดียว, คัมมาสนะ และสัมภทานาสนะ ใช้คำมรรคุตอย่างเดียว. ๔ สถานะนอกันนั้น ใช้ในธาตุทั้ง ๒. [อ. น.]. ก. สถานะทั้ง ๓ นั้น สถานะไหนเป็นนาม? สถานะไหนเป็น คุณ ? ทำไมจึงมึงกี้ด ? ? และเป็นสำคัญอย่างไรบ้าง ? ค. ภาวสถานะ เป็นนาม, นอกจากนี้เป็นคุณ, ทีมีถึง ๑ เพราะ อนุโลมตามวิธีใช้นาม, เป็นสำคัญในการพูดและการแต่งหนังสือ ในภาษามค เพราะผู้ไม่รู้สถานะแล้ว อาจพูดและแต่งผิด ทำให้ ผู้พูดผิดต่อยาเข้าใววความผิดได้ เช่น ซ้อนหรือจาน ควรจะเรียก ว่าเป็นเครื่องกิน แต่กลับเรียกว่า ที่กิน หรือ การกิน เช่นนี้เป็นต้น ย่อมทำให้ความเสียไป. ส่วนภาษามค เช่น สี ธารา แปลว่า นอน ถ้าหมายความถึงสถานที่ แปลว่า เป็นที่นอน ก็อควรประกอบว่า สยแน แต่กลับประกอบเป็นอย่างอื่นเสีย เช่น ประกอบเป็น สาย โก เช่นนี้ จะเปล่าว่า ที่ อน ไม่ได้ เพราะใช้เครื่องหมายผิดไป จะต้อง แปลว่า ผู้นอน เป็นกิตุตาระ เป็นแน่ สถานะเป็นสำคัญในการพูด การแต่ง ดังนี้. [อ. น.]. ก. คำว่า รูป ได้แค่ไหน? และรูปนั้น แบ่งเป็นกี่อย่าง ? อะไรบ้าง ?