ประมวลปัญหาและลายาลักษณ์วิอารณ์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) ประมวลปัญหาและเฉลายบาลีไวยาการณ์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) หน้า 154
หน้าที่ 154 / 197

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เน้นการศึกษาความหมายและการใช้งานของศัพท์ในพระไตรปิฎก คำถามที่นำเสนอครอบคลุมหลายด้าน อาทิ วิธีการศึกษาศัพท์และความหมายในอรรถ รวมถึงการเปรียบเทียบคำต่างๆ ที่ใช้ในบริบทต่างๆ เช่น การถามตอบในหมวดหมู่ต่างๆ และการประยุกต์ใช้คำศัพท์เพื่ออธิบายความหมายให้ชัดเจนมากขึ้น ซึ่งเสนอให้มีการวิเคราะห์และอภิปรายความต่างระหว่างคำศัพท์อย่างละเอียด.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของศัพท์ในการศึกษา
-การตอบคำถามในบริบทต่างๆ
-การวิเคราะห์ข้อแตกต่างในศัพท์
-การเปรียบเทียบคำในอรรถ
-การใช้งานในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ประมวลปัญหาและลายาลักษณ์วิอารณ์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้า 152 เหมือนกัน และ ฉนาป และ ฉนาป สำหรับใช้ตอบคำถามจาก ในฤทธิหมวดที่ ๒ มีฐานเป็นต้นที่ใช้ และ ฉนาป บอก สลักคำตา และในฤทธิหมวดอื่น ที่ใช้ตอบคำถามจากในอรรถ แห่งสักคำตา อุดาทร น เช่น มารติ ให้ตาย คือ มหา มาราเปติ ให้ ๆ ตาย คือ ให้ไหม[๒๕๔๗] ก. เป็นในขยาย สำหรับใช้แทนศัพท์อย่างกัดทิตหรือไม่ ? ถาม คืออะไร ? และตัวไหนในอรรถว่ากระไร ? จงอุทธาหรณ์ มาเทียบ. ฺ ค. มี คือ ข ฉ ลงในอรรถว่า ปรารถนา อฎาฤรณ์ เช่น พุกกิติ ปรารถนาจะกิน ชินฉฉิด ปรารถนาจะกิน ชีวิติต ปรารถนา ซึน่าไป อาย๋ ลงในอรรถว่า ประทฤติ อุทารณ์ เช่น จิรายติ ประพฤติซึออยู, ปฏฺติติยา ยมประพฤติให้เป็นเพียงดังบูรณ [๒๕๔๘-๒๕๕๐] ฺ. จงแสดงความต่างแห่งจากอายาขาด ว่าต่างกันอย่างไร ? และ ในอรรถกล่าวกันมั่งอธิษฐาน ? และ ในอรรถกล่าวกันมั่งปัจจัยอะไร ? แปลว่ากระไร ? ฺ คำตอบยกผู้ทำเองเป็นนบประธาน กัมมาวจย ยก กรรมเป็นบทประธาน ภาววาดา กล่าวแต่ความมิมิความเป็น เหตุ- กัตวาจา ยกผู้ทำเป็นบทประธาน เหตุผมวาด ยกสิ่งที่ ถูกเขาใช้ให้เป็นบทประธาน กัมมวาจา ลง ย ปัจจัยกับ อิอาคม,
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More