ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ - พระธรรมปฐวีฎกภาค ๕ - หน้า 7
๒. เรื่องพระเสสดักเถระ [ ฮี่ ]
[ ข้อความเบื้องต้น ]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภพระเสสดักเถระ ตรัสพระธรรมเทศนานิวว่า " ปาปญญุ ปริโส ภิวา "
เป็นต้น.
[ พระเวฬุทำบุญสงฆ์เทศนา ]
ดังได้กล่าวมา พระเสสดักเถระนั้น เป็นสักวิริกของพระโลภพฤเถระ บอกความไม่ดีของตนแก่พระโลภพฤนั้น ถูกท่านชักชวนในการทำบุญสงฆ์อย่างนี้ เมื่อความดีเกิดขึ้นวันนี้ได้ทำกรรมนันแล้ว.
[ กรรมชั่วให้ทุกปีในพรรษา ๒ ]
พระศาสดา ได้ฉันทิบายของเธอ รับสั่งให้รถเธอมาแล้ว ตรัสถามว่า " ได้ยินว่า เธอทำอย่างนั้นจริงหรือ ? " เมือเธอพูดว่า " อย่างนั้น พระเจ้าข้า " จึงตรัสว่า " แน่นะโมบรุน เหตุไร "
เธอจึงได้ทำกรรมอันหนักอึ้งไม่สมควรเอง ? พระตรตเตียนโดยประการต่าง ๆ ทางบัญญัติสลากาบแล้ว ตรัสว่า " กรรมเห็นๆ ปนี เป็นกรรมยังสัตว์ให้เป็นไปเพื่อทุกอย่างเดียว ทั้งในเวลนี้ทั้งในวาระหน้า "
เมื่อจะทรงสั่งอนุสนิทแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า
* พระมหากัณเฑิฎ ป. ธ. ๕ วัดพระนิคมวิหาร แปล.
๑. อนวัคติ บางแห่งแปลว่า ความกระสัน.