พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๕ - หน้า 152 : หน้า 154/189

ประโยค - พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๕ - หน้า 152 กาหปลนะ, ๑ กาหปลนะ, ๕ กาหปลนะ, ๑ กาหปลนะ, ครึ่งกาหปลนะ, บาท ๑, มาสก ๑, กากนิก ๑ แล้วเอามารีบมไป " ก็ไม่เห็นใคร จะรับเอาไป" จึงสั่งให้ตอกลองโบยถามว่า " มองไปป่าว่า ๆ ก็ ได้." ผู้ที่จะออกปากว่า " ขาพเจ้า, หรือว่าเรา" (แม้นหนึ่ง) ก็ ไม่มี. พระราชาด่าว่า " พระเจ้าข้า ชื่อว่าผู้ที่จะรับเอาไปแม้ล่ะ ๆ ก็ไม่มี." พระศาสดา จึงตรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย งมดูภาคลึ่งเป็นที่รักของมหาชน, ในภาคก่อน. ชนทั้งหลายใน พระนครนี้ ให้ทรัพย์หนึ่งแล้ว ได้ (อภิรมย์) วันหนึ่ง, บัดนี้ แม่ผู้ที่จะรับเอาเปล่า ๆ ก็ไม่มี, รูปเห็นปานนี้ ถึงความสิ้นและความ เสื่อมแล้ว, ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายของอุดมภาพอ่อนอายุ" ดังนี้ แล้ว ตรัสพระกรณ์นี้ว่า " เธองดูอุดมภาพ ที่ไม่มีความมั่งคั่ง (และ) ความมั่งคง (อัครธรรม) ทำให้จิตวิริแล้ว มี กายเป็นแผล อันกระดูก ๑๐๐ ท่อนยกขึ้นแล้ว อันอุดม ที่มหาชนรุ่นคิดแล้วโดยมาก." [ แก้วรถ ] บรรดาเปล่านั้น บางว่า จิตตกิด คำว่า มีความวิถีร อันธรรมทำแล้ว คือ (อันธรรม) ทำวิวิรดด้วยอันธรรม ๆ มี อาการด์ผ่าสนและเครื่องประดับคือระเบียบดอกไม้เป็นต้น. บางว่า พิมพ์ ได้แก่ ซึ่งอัดภาพอันอยู่ถูกส่วนด้วยอวัยวะทั้งหมดใหญ่ น้อย มีส่วนยาวเป็นต้น ในฐานะอันสมควรแก่ความเป็นอวัยวะยาว