พระธัมปทีปถูกถามแปลภาษา ๕ : หน้า 131/189

ประโยค - พระธัมปทีปถูกถามแปลภาษา ๕ - หน้า 129 สายชาวเมืองนั้น เมื่อไม่อาจห้ามสายชาวบ้านนอกนั้นไว้ได้ ยืนอยู่ข้างบริษัท เผยเสียงดังว่า "นาย ฉันใหท่าน" เมื่อฉันเศรษฐ์ถามว่า "นั่นใคร?" จึงตอบว่า "ผมครับ นาย." เศรษฐ์. นี่เหตุออะไรกัน ? สายชาวเมือง. คนบ้านนอกผู้นี้ เกิดกระหายในก้อนธาตร ในกองท่าน, ขอท่านกรุณาให้ออกจากร้อนหนึ่งเถิด. เศรษฐ์. ไม่อาจจะได้ออก. สายชาวเมือง. คำของเศรษฐ์ เพื่อนใด้ยินไหม ? เพื่อน. ชาวบ้านนอก. กันได้ยินแล้ว เพื่อน เองกิน กันเมื่อได้ จัก เป็นอยู่, เมื่อกันไม่ได้ ความตายก็มี. สายชาวเมืองร้องอีกว่า "นาย ได้ยินว่า ชายคนนี้ เมื่อไม่ได้โจทยตาย, ขอท่านจงให้ชีวิตแก่นเขาเถิด." คำธรรยู. ท่านผู้เจริญ ชื่อนั้นก้อนธาตรนี้ ย่อมค่ำถึงร้อย หนึ่งก็มี สองร้อยก็มี, ผู้ใด ๆ ย่อมขอ, เมื่อให้แก่ผู้นั้น ๆ ฉันจัก บริโภคอะไรล่ะ ? สายชาวเมือง. นาย ชายคนนี้ เมื่อไม่ได้โจทยตาย, ขอท่าน จงให้ชีวิตแก่เขาเถิด. คำธรรยู. เขาไม่อาจได้ปล่า ๆ, ก็ถ้าเขาเมื่อไม่ได้โจทยไม่ เป็นอยู่ไซร้ ชาวน้องทำการรับจ้างในเรือนของฉัน ๓ ปี, ฉันจักให้ ถอดธาตรแก่เขาออกหนึ่ง.