ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัญม์ทัฬฬ อปลิ สดภ 5 - หน้าที่ 131
[ นายภัตตติกะ เตรียมบิอภิโภคาภัณฑ์ ]
นายภัตตติกะนั้น นั่งบนแผ่นกระดานนั้นในขุมมันนั้นแล อาม
น้ำจำนวนสำหรับอามของเศรษฐี นุ่มคำลูกสำหรับนุ่มของเศรษฐี
นันแหละ แล้วนั่งบนบัลลังก์ของเศรษฐีนี้เหมือนกัน มำท่านเศรษฐี
ก็ใช้ให้คนเอกลงเที่ยวดีประกาศไปในพระนครว่า " นายภัตตติกะ
ทำการรับจ้างตลอด 3 ปีในเรือนของคันธเศรษฐี ได้ดาภัณฑ์
หนึ่ง, ขอชมทั้งหลายจงดูบิตแห่งการบริโภคของเขา. มหาชน
ได้ขึ้นเถียงช้อนดูอยู่. ที่ ๆ ชายชาวบ้านนอกดูแลแล้ว ๆ ก็ได้ถึง
อาการหวันหวไหว. พวกนักฟ้อน ได้ยินล้อมนายภัตตติกะนั้น. พวกคน
ใช้ ยกภาคตราดหนึ่ง ตั้งไว้ข้างหน้าของนายภัตตติกะนั้นแล้ว.
ครั้งนั้น ในเวลาที่นายภัตตติกะนั้นล้างมือ พระโพจเจกพุทธ-
เจ้าของนี้ที่จูงคันมาดัง ออกจากสมบดินในวันที่ 3 แล้ว ใคร่วิ
ครูอยู่ว่า " วันนี้ เราจักไปเพื่อประโยชน์แก่กิจการในที่ไหน
หนอแล ? " ก็ได้เห็นนายภัตตติกะแล้ว. ครั้งนั้น ท่านพิจารณาต่อ
ไปอคือว่า " นายภัตตติกะ นี้ ทำการรับจ้างถึง 3 ปี จึงได้ดาภัณฑ์.
ศรัทธาของเขามีหรือไม่ ? ใคร่ครวญใคร่ทราบว่า " ศรัทธา
ของเขามีอยู่ " คิดไปอีกว่า " คนบางพวก ถึงศรัทธา ก็ไม่อาจ
จะทำการสงเคราะห์ได้, นายภัตตติกะนี้ จักอาจหรือไม่หนอ เพื่อ
จะทำการสงเคราะห์เรา ? " ก็รู้ว่า " นายภัตติกะ จักอาณที่เดียว
ทั้งจำได้มามัตพิธีเพราะอาศัยเหตุอันก็อธิการสงเคราะห์แห่งด้วย" ดังนี้
แล้ว จึงหมงจิรอับดร เหาะขึ้นสู่อาสไปโดยระหว่างบริษํทธ