ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจัมปทัถิทุฬาแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 27
เป็นต้น กี่่อี่ยปาปวาดเข้าที่หม้อ ทำให้ปาปวาดนั้นติดเป็นอันเดียวกัน ให้กัลชิมเนื้อและน้ำอ้อยเป็นต้นไหลลงที่จะหยด ๆ ให้ได้หน่อยหนึ่งเท่านั้น
อุปาสกัดว่าดูดีคนอ้อนให้โดยรวมกัน (แต่) ได้ถือเอาสิ่งของที่เศรษฐีนี่ไว้แผนกันหนึ่งต่างหาก
[ เศรษฐีให้คนสนิทไปดูการทำของบรรพ์เธยไร ]
เศรษฐียังมีบเห็นกิริยาของอุปาภมันแล้ว คิดว่า "ทำไมหนอเจ้าคนนี้จึงส่งของที่ร่าไปรให้แผนหนึ่ง?" จึงส่งผู้ปฏิญาณคนหนึ่งไปข้างหลังเขา ด้วยสังว่า "เจ้าจะไป, จงรู้จักรรมที่เจ้านั้นทำ"
อุปาสกัดนั้นไปแล้ว กล่าวว่า "ขอผลใหญ่ของมีเศรษฐี." ดังนั้น ใส่ข่าวสาร ๑-๒ เมล็ด เพื่อประโยชน์ แก่กุฏิและขนม, ใส่ถั่วเขียวด้วยรามลำบาก. หอคำนั้นมันและหอคันอ้อมเป็นต้นบ้าง ลงในภาชนะทุก ๆ ภาชนะ. อุปปุจฉาไปบอกแก่เศรษฐีแล้ว เศรษฐีฟังคำนันแล้ว จึงคิดว่า "หากเจ้าคนนั้นจึงกล่าวโทษเราในท่ามกลางบริษัทไซร้, พอมนี่อ่อนชื่อของเราขึ้นเท่านั้น เราจับประหารมันให้ตาย." ในวันที่ร้อน จึงหนีรกเข้าไประหว่างผ่านนุ่มแล้ว ได้ไปยังอยู่ที่โรงครัว.
[ ฉลาดพูดทำให้ผู้มั่งร่ำร้ายกล่อมอ่อน ]
บรมนันต์ เลี่ยงดูบูชามูษย์พระพุทธเจ้าเป็นประธาน แล้วจารบูล พระองค์ผู้มิระกวา "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ชำชวน
๑. กรุณาทุกข์นิก
๒. จุปปิฏก เป็นคนใช้สนิทหรือคนใช่วางใจได้.