พระธรรมปทุฐ ภาค ๕ - การบำรุงพระสงฆ์ : หน้า 150/189

ประโยค - พระธรรมปทุฐถูกแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 148 อันมากแล้วได้ตั้งอัฐิภัฏเพื่อพระสงฆ์ไว้เป็นประกัน ตั้งแต่นั้นมา ภิษุ ฯ รูปไปเรือนเสมอ. นางเอ้ปากว่า " นิมน์พระคุณเจ้าเหล หลายรับนมัสการ, รับนมสด" ดังนี้เป็นต้นแล้ว (บรรจงญัตติ) ให้ เติมมาตราของภิษุเหล่านั้น. อาหารภิษุบทที่ภิษุรูปหนึ่งได้แล้ว ย่อมเพียงพอแก่ภิษุ ๓ รูปบ้าง ๔ รูปบ้าง. นางถาวรภิษุบทด้วย การจับจ่ายทรัพย์ ๑๖ ทุกวัน. ต่อมาวันหนึ่งภิษุรูปหนึ่ง ฉันอัฐิภัฏในเรือนของนางแล้ว ได้ไปหาแห่งหนึ่ง ณ ที่ใด ๓ โบสถ์. ครั้งนั้น พวกภิษุญาตเธอรั้งอยู่ในที่บำรุงพระเจตระในเวลา เย็นว่า " ผู้มีอายุ (ไป) รับภิษุบทไหนมา?" เธอตอบว่า " ผม (ไป) ฉันอัฐิภัฏของนางสีรม (มา)." พวกภิษุญาตอีกว่า " นางทำของอันน่าพิศวงใจถวายไหม? ผู้มีอายุ " [ภิษุพรรณตอบความดีของนางสีรม] เธอจึงกล่าวว่าคุณของนางว่า " ผมไม่สามารถจะพรรณนากำ ของนางได้, นางทำอาภรณ์แสนจะประณีต, ภัณฑ์ภิญญูรูปหนึ่งได้ ย่อม เพียงพอแก่ภิษุ ๑ รูปบ้าง ๔ รูปบ้าง, แต่การได้เห็นนางนั้นแน ดี เสียอย่างว่าไทธรรมของนางอีก, เพราะนางสวยงามเช่นนี้" ครั้ง นั้นภิษุบทหนึ่งได้ฟังข้อคำพูดพรรณนาคุณของนาง เกิดความรัก ขึ้นแล้ว โดยมิได้หันตัวเลย คิดว่า " ควรที่เราจะไปดูนาง " แล้ว บอกจำนวนพรรษาของตนแล้ว ถามลำดับภิกษุนั้นแล้ว ได้ยินว่า " ผู้มีอายุ พรุ่งนี้ ท่านเป็นพระสังฆเถร จักได้รับอัฐิภัฏในเรือน นั้น" จึงคว้าบาตรและจิวรหลีกไปในตอนนั้นเอง, เมื่ออธิษฐานแต่