ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - พระธัมมทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 165
อัณฑบุคคลเที่ยวไป."
[ พระนางนั้นสำเร็จโศกาปิตตติล ]
ได้ทราบว่า พระผู้มีพระภาค ทรงปรารภพระนางนาทกิฤมิ ได้รับพระเกียรติแหล่ะด้วยประกะพระนางนี้แหละ พระนางนาทา ทรงส่งญาณไปตามกระแสนทอดเป็นบรรลุสโกปิดผลแล้ว.
[ พระสงฆ์ถวายวิริยะสุขา ]
ลำดับนั้น พระสงฆ์ เพื่อจะทรงศาสนสุจริต เพื่อ ต้องการอบรมวิสาสนเพื่อมรรคผลทั้ง ๓ ยิ่งไปแก่พระนาง จึงรัสดว่า " นันทา เธออย่าทำความเข้าใจว่า 'สาระในสรระนี้" มีอยู่ เพราะสาระในสรระนี้ แม่เพียงเล็กน้อย ก็ไม่มี, สระนี้ อันธรรม ยกกระดูก ๓๐๐ ท่อนนี้สร้างให้เป็นนครแห่งกระดูกทั้งหลาย" ดังนี้ แล้วรัสดพระเกาตนะนำว่า
" สรีระ อันธรรมทำให้เป็นนครแห่งกระดูกทั้งหลาย ฉบับด้วยเนื้อและโลหิตเป็นที่ตั้งลงแห่งราม มะยะ มานะ และมักนฺ"
[ แก้ธรรม ]
เนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า " เหมือนอย่างว่า ชนทั้งหลาย ให้ยกไม้ทั้งหลายขึ้น (เป็นโครง) เอากวัวผูกแล้ว ฉนดด้วยดิน เหนียว ทำให้เป็นเรือนนายอกกว่าค้อนคร เพื่อประโยชน์ แก่การตั้งฟันพราอชาติและอปรับชาติเป็นต้นลง ฉันใด, แม้สรระนี้ ที่เป็นไปในภายใน ก็ฉันนั้น อันธรรมยังกระดูก ๓๐๐ ท่อนให้ยกขึ้นแล้ว