พระมังปัณฑูฏกแปล ภาค 5 - หน้าที่ 64 : หน้า 66/189

ประโคม - พระมังปัณฑูฏกแปล ภาค 5 - หน้าที่ 64 สุขปะทุระจักฎฐุการณฺสุปาใกล้ที่เชิ่งบันได ในภายได้ปราสาท ตั้งแต่ วันนี้ไป เราจักไม่ไปสู่ที่นั่น เมื่อเป็นเช่นนั้น เราไม่ถูกรถณีสุขใน ที่นั่นแล้ว ข้า magni cheo ด้วยการพูดเท็จ. [เจ้าสุปปฑะทรงดำรงรักษาพระองค์อย่างแข็งแรง] ท้าวเธอรับสั่งให้พวกมหาดเล็กคนเครื่องใช้ของพระองค์ออก ทั้งหมดไว้บนปราสาทชั้น 3 ให้ซักบันได เปิดประตู ดงันแจ้งแรง ประจำไว้ที่ประตู ประตูละ 2 คน ตรัสว่า "ถ้าเราเป็นผู้มงจะไป ข้างล่างโดยความประมาทใช่ไหม เจ้าจี้ต้องห้ามเราเสีย" ดังนั้นแล้ว ประทับนั่งในห้องอันเป็นบริเวณปราสาทชั้นที่ 3. [ จะหนีผลแห่งกรรมช่วยอมหไม่พ้น] พระศคตา ทรงสัปดาห์นั้นแล้ว ตรัสว่า "อวิทยทั้งหลาย เจ้าสุปปฑะจะไม่ยืนบนพื้นปราสาทอย่างเดียว ต่อให้ทะเลชันไป สู่วาส นั่งในอากาศก็ได้ ไปสู่มุขด้วยเรือก็ได้มา เข้าซอก เขาก็ได้มา ธรรมาคณะคำรบของพระพุทธเจ้าทั้งหลายจะเป็น 2 ไม่มี, ท้าวเธอจักถูกกรรมในสถานที่ทรงดูไว้ชั้นแหละ " เมื่ออธรสับ อนุสนธิสแตงธรรม จักตรัสพระคาถานี้ว่า "บุคคลนั่งอยู่ในกลางหาว เข้าสู่ท่ามกลางสมุทร เข้าไปสู่เขา ก็ไม่พ้น ประเทศคือแผ่นดินที่ความ ตายไม่พิขครองงผู้ลืมดอยู่ ย่อมไม่มี." [แก้ธรรม] บรรดาบทเหล่านั้น สองบทว่า น ปลหยุ มจจ ความว่า