พระธรรมบทที่ถูกถอดแปล ภาค 5 : หน้า 141/189

ประโคม - พระธรรมบทที่ถูกถอดแปล ภาค 5 . หน้า 139 พระเถระ อนันต์เมตนกล่าวว่า "ท่านพึ่งนำโภชนมีระ ๑๐๐ ชนิดมา" ดั่งนี้แล้ว ก็ถือว่า "อนันต์อาจเพื่อได้ในกระถางของใครหนอแล?" พิจารณาอยู่ ก็ขึ้นตรงว่าอุปถัมภ์สมาธิด้วยอิทธิษมาณตระถกหนึ่ง จึงไปในกระถางนี้ อนันต์เหล่านี้ มีใจดีว่า "ท่านผู้เจริญ ความดีอันท่านผมมาในวันนี้ ใบนี้ นะทำแล้ว" รับบาตรนิมนต์ให้นั่ง ถวายยาคุณและของขบฉัน อนันต์เชิญกล่าวธรรมชั่วเวลา-ภิถร จึงกล่าวสาราณียธรรมเก่าแก่นเหล่านั้น กำหนดกาลยังเทศนา ให้อันแล้ว [สุขามณรรบรรสรอรฐ] ที่นี้ ชนะทั้งหลาย จึงถวายโภชนมีระ ๑๐๐ ชนิด แก่พระเถระนั้น เห็นพระเถระรับโภชะแน่นแล้วประสงค์จะกลับ จึงเรียนว่า "ฉันดิต ขอรับ พวกผมก็ถ่ายโภชนะแก่มืออีก" ให้พระเถระ ฉันแล้ว ก็ถวายจนเต็มมาตรอีก พระเถระรับโภชะนั้นแล้ว ก็รีบไปบริหาร ด้วยคำอธิษฐานว่า "สามเณรของเราจักฝึก" วันนั้น พระศาสดาสุทธีสามเณรรับบาตรและจิรของอุปชฌาย์แล้ว กลับไปแล้วตั้งใจว่า "กำสมมธรรม กิจของเธอลำแล้วหรือ?" พระองค์ทรงเห็นความมีรสรผลทั้ง ๓ เที่ยว อนันต์เมตนบรรลุแล้ว จึงทรงพิจารณาเมื่องขึ้นไปว่า "สุขามณรรนี้ ก็อาจไหมหนอ?" เพื่อจะบรรลุพระอรหัตในวันนี้, ส่วนพระสาริอรรบัณฑรับแล้ว ก็รีบ