พระเนี๊ยะมัตถุทัศนาภาพแปล ภาค ๕ - หน้าที่ ๑๑ : หน้า 13/189

ประโคม - พระเนี๊ยะมัตถุทัศนาภาพแปล ภาค ๕ - หน้าที่ ๑๑ บริเวณของพระเกศแล้วตั้งน้ำฉันใช้อยู่แต่เช้าวัน พระเกศเห็นเช่นนั้น สำคัญว่า " จักเป็นวัตรที่ภิกษุหนุมหรือ สามารถทำ' แม้ในวันที่ ๒ นางก็ได้ทำอย่างนั้น ฝ่ายพระเกศ ก็สำคัญเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ในวันที่ ๓ พระเกศได้ยืนเสียงไม้วาด ของนาง และเห็นแสงสว่างแห่งสิริระทายเข้าไปทางช่องลูกดาล จึง เปิดประตู (ออกมา) ถามว่า " ใครนั้น กวดอยู่?" นาง. ท่านเจ้าขา ดิฉันเอง เป็นผู้ผู้ปฏิญาณของท่าน ชื่อ ลาภเทวดิด. พระเกศ. อนุปฏิญาณของเรา ผู้มีชื่ออย่างนี้ ดูเหมือนจะไม่มี. นาง. ท่านเจ้าขา ดิฉันผู้รักษาบาตรถาสี ถวายข้าวตอก แล้ว มีดักเติบใส กำลังกลับไปกงก์ ทำกาลแล้ว บังเกิดใน เทวโลกชั้นดาวดึงส์ ท่านเจ้าขา ดิฉันคิดว่า "สมบัติเอาได้เพราะ อาศัยพระผู้เป็นเจ้า, แม้ในวันนี้ เราก็ว่ากรวปฏิญญัติเก่าของท่าน ทำ สมบัติให้มันคง จึงได้มา." พระเกศ. ทั้งงานนี้ทั้งงานชี้นี้ เจ้าคนเดียววาดที่นี้, เจ้า คนเดียวเข้าไปฉันนี่น้ำให้ไวหรือ? นาง. อย่างนั้น เจ้าขา. พระเกศ. จงหยิกไปเสีย นางเทวิดิฏ เป็นผูทำแล้ว จง เป็นอนันต์แล้ว ตั้งแต่สมัยไป เจ้าจะมายันนี้ (อีก). นาง. อย่าให้ฉันฉันหมายเสียเลย เจ้าขา, ของพระผู้เป็นเจ้า จงให้ฉันทำวัตรแก่พระผู้เป็นเจ้า ทำสมบัติดังให้มันคงเถิด.