ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอุทธปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๕. หน้าที่ 178
บาทพระคาถาว่า มัณฑิต ตสุส วุโฑนมฺติ เมธีมาสา เนื้อ
ของโคกินที่ข้าวของคิซว่า "อาลัย" ไม่อาจลากแอกไดเป็นต้นไหว
แล้ว" ปล่อยเสียในปา เที่ยวดื่มกินคืนอยู่ในบ้านแน่ะ ย่อมบริจ
ฉันใด, แม้นอิงของปัปฐสุดชนนี้ อันพระครูฐานะมีพระอุปชฌาย์
เป็นต้น ปล่อยเสียแล้ว อายสรงมิ ได้ป้อนอื่ ๆ ทำจิตมีระบายท้อง
เป็นต้น เลี้ยงกายอยู่ ย่อมเจริญ คือว่าผู้มีร่างกายพี่เที่ยวไป
ฉันนั้น นั้นแน่ะ.
ลองบว่า ปัญญา ตสุส นี้คือความว่า ส่วนปัญญานี้เป็นโลเกะ
โลกุตตร ของอุปปสฺสุดชนั่น แม้ประมาณของคู่เดียวก็ไม่เจริญ
แต่ต้นหาและมานะ ๘ อย่าง ย่อมเจริญเพราะอาศยาวาร ๖ เหมือน
กถหนูกำดายวัสดีเป็นต้น เจริญอยู่ในปัจจบันนั้น.
ในเวลาจบเทศนา มหาชน บรรลุอริยผลทั้งหลาย มีอโสกา-
ปัตติผลเป็นต้นแล้ว ดังนี้แล.
เรื่องพระโลภาที่ยเทระ จบ.