ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-พระธัมปวัฏฏกาแปลภ. ๕ - หน้า ๙
3. เรื่องนางลาวเทพฤกษ์ [๙๙]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจวดีทรงประณามงาลเทพฤกษ์ ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ปญฺญาอญฺญา ปริโโล กิริน" เป็นต้น เรื่องเกิดขึ้นแล้วในเมืองราชคฤห์
[หญิงถ้วยข้าวตอกแก่พระศาสดา]
ความพิสดารว่า ท่านพระมหากัศบป์ อยู่ในปิเปล่าผลุหา เข้า มานแล้ว ออกในวันที่ ๓ ตรวจดูที่ไปเพื่อภิกษาด้วยทิพยกาย เห็นหญิงรักนายข้าวสารหนึ่ง เด็ดรวงข้าวสารทำข้าวตอกอยู่ พิจารณาว่า "หญิงนี้มีศรัทธาหรือไม่หนอ ?" รู้ว่า "มีศรัทธา"
ใครว่ากว่า "เธอกิกาจะ เพื่อการสงเคราะห์แก่เราหรือไม่ หนอ ?" รู้ว่า "กฐิรกันเป็นหญิงแก่กล้า จักทำการสงเคราะห์เรา, ก็แลครั้นทำแล้ว จักได้สมบัติเป็นอันมาก" จึงครองจิ่วอุปการ ได้ยืนอยู่ที่ใกล้บานข้าวสาร กฐิราพอเห็นพระเณรจะมีจิตเลื่อนใส มีสีระอนเปิด โดยอย่างถูกต้องแล้ว กล่าวว่่า "นิมนต์หยุดดูก่อน เข้าข้า" ถือข้าวตอกไปโดยเร็ว กล่าวส่งในบาตรของพระเณรแล้ว ไหว้วอนบอกกล่าวประดีวี ได้ทำความปรารถนาว่า "ท่านเจ้าข้า ขอดิฉันพึ่งเป็นผู้มีส่วนแห่งธรรมที่ท่านเห็นแล้ว.""
*พระมหากัณฑ์ ป.ธ. ๕ วัฒนานิจกวีรษา แปล.
๑ คำว่า "ปญฺญาอญฺญา" แปลว่า ตั้งไวในพระองค์ ๕ หมายความว่า " ไหว้ได้องค์ ๕ คือ หน้าผาก ๑ ฝ่ามือทั้ง ๒ และเข่า ๒ จงลงพื้นที่ จงรวมเป็น ๕.
This is the transcribed text from the image.