พระมังปิฏกปฏิรูปคำแปล ภาค ๕ : หน้า 28/189

ประโยค - พระมังปิฏกปฏิรูปคำแปล ภาค ๕ หน้า 26 [ บันทึดรียไรของทำบุญ ] ครั้งนั้น บันทึดรีบูรณ์นั่ง ฟังธรรมเทศนานั้นแล้ว คิดว่า "แม่! เหตุนี้น่าสงสาร บัดนี้ เราจักทำกรรมที่เป็นไปเพื่อสมบัติ ทั้ง ๒." จึงกราบพระศาสดาในเวลาสั่งลูกไปว่า "ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ พรุ่งนี้ ขอพระองค์จงทรงรับภิกษาญาของพวกข้าพระองค์." พระศาสดา. ก็ท่านมีความต้องการด้วยภิกษาสิ้นเท่าไร ? บูรณ ภิกษุทั้งหมด พระเจ้าข้า พระศาสดารับคำแล้ว. แมกขเข้าไปยังบ้าน เที่ยวว่าวร้องว่า " ข้าแต่แม่และพ่อทั้งหลาย ข้าเจ้ามินิสศักดิ์สูงส่งมีพระพุทธ-เจ้าเป็นประธาน เพื่อฉันตาหารในวันรุ่งนี้. ผู้ใดอาจวายแก่ภิกษทั้งหมดมาประมาณเท่าใด พนันงให้วัตถุต่าง ๆ มีข้าวสารเป็นต้น เพื่อประโยชน์แก่ภิกษุเป็นต้น เพื่อภิกษุทั้งหมดมีประมาณเท่านั้น, พวกเราจักให้หุงตุ่มในที่แห่งเดียวกันแล้วถวายทาน " [ เหตุที่เศรษฐีมีชื่อว่าพิทาลปกะ ] ทีนี้ เศรษฐีคนหนึ่ง เห็นบรรดานั้นมาถึงประตูร้านค้าดาลของตน ก็โกรธว่า" เจ้าคนนี้ ไม่มีมิตรคิดดูแต่พอ (กำลัง) ของตน ต้องมาเที่ยวชักชวนชาวบ้านทั้งหมด (อีก.)" จึงบอกว่า "แก่จำนำเอาภาชนะที่แก่ถ่อม" ดั่งนี้แล้ว เอนวัมือ ๑ นิ้วหยิบ ได้ให้ข้าวสารหน่อยหนึ่ง, ถ่าวเขียว ถั่วรามาสิกเหมือนกันแล้ว. ตั้งแต่นั้น เศรษฐี นั้นจึงมีชื่อว่าพิทาลปกเศรษฐี. แม้เมื่อจะให้ถังมีนาใสและน้ำอ้อย